از قالبگیری کانونشنال تا قالبگیری دیجیتال ایمپلنت؛ تغییر در طرح درمان در ایمپلنتولوژی مدرن

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 589

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NORTHDENT01_032

تاریخ نمایه سازی: 13 بهمن 1398

چکیده مقاله:

سابقه وهدف: دقت در قالب گیری در درمان های ایمپلنت به طورمشخصی روی پروتز نهایی ایمپلنت تاثیر می گذارد. وهدف این مطالعه آزمایشگاهی ، مقایسه دقت قالبگیری های کانونشنال و دیجیتال در درمان های ایمپلنت در سه بعد با استفاده از یک نرم افزار مهندسی معکوس به نام studio –Geomagic می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه آزمایشگاهی روی 20 نمونه ر 2 گروه انجام پذیرفت. در این مطالعه از یک مدل استیل نیم دایره که دارای دو ایمپلنت عمود بر مدل استیل درناحیه قدام، و دو ایمپلنت درنواحی خلفی با زوایای 15 و 25 بود، استفاده شد. در ابتدا برای ایجادمدل مرجع اندازه گیری درنرم افزار، بااستفاده از یک اسکنر لابراتوری Amann، Girbach,Austria از مدل استیل یک اسکن تهیه و به داخل نرم افزار با فرمت استریولیتوگرافی STL بارگذاری شد.سپس درگروه اول قالبگیری کانونشنال صورت گرفت. برای مقایسه دقت قالبگیری این گروه با گروه دوم قالبگیری دیجیتالی ، کست های ریخته شده از این قالبگیری با استفاده از یک اسکنر داخل دهانی Dentsplay Sirona USAاسکن و داخل نرم افزار بارگذاری شد. نهایتا، فایل های دیجیتال به دست آمده از هر گروه در محیط نرم افزار هر کدام به صورت جداگانه روی فایل مرجع فایل تهیه شده توسط اسکنر لابراتوری سوپرایمپوز شده و میزان انحراف ابعادی هریک با استفاده از الگوریتم نرم افزار محاسبه شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد قالبگیری توسط اسکنر داخل دهانی، به طور معنادارتری دقت بیشتری را نسبت روش های قالبگیری کونوشنال دارد. همچنین، تغییرات ابعادی در ایمپلنت های مستقیم، 15 و 25 درجه در قالبگیری کانونشنال به ترتیب μ13±125 و 128μ15و μ10±117 بود.در حالی که در قالبگیری دیجیتال، μ23±115 و 117μ15μ و μ16±119 بود که نشان دهنده کمتر بودن تغییرات ابعادی در قالبگیری بوسیله اسکنرهای داخل دهانی است. نتیجه گیری: از این مطالعه نتیجه گیری می شود که قالب گیری دیجیتال با استفاده از اسکنرهای داخل دهانی دقت بیشتری را نسبت به تکنیک های قالبگیری کانونشنال در درمان های ایمپلنت داشته و به نظر می رسد یک تغییر در طرح درمان در ایمپلنتولوژی مدرن می باشد

نویسندگان

مهدی محمدی

دانشجوی دندانپزشکی عضو باشگاه پژوهشگران جوان ونخبگان دانشگاه علوم پزشکی ازاداسلامی تهران ایران