مقایسه آزمایشگاهی ریزنشت اپیکالی بین کانال های پر شده توسط سیلر با پایه بیوسرامیک و سیلر با پایه زینک اکساید اورژنول به روش نفوذ رنگ

سابقه وهدف: پرکردگی ناقص سیستم کانال ریشه مهم ترین علت شکست های اندودنتیک است. مواد پرکردگی اندودنتیک با توانایی سیل کانال ریشه برای درمان های موفق اندودنتیک ضروری است. این مطالعه با هدف استفاده از سیلر بیوسرامیکEndosequence با گوتاپرکا در کانال های ریشه و مقایسه ریزنشت آن با سیلر Tubliseal است. مواد وروش ها: تعداد 30 دندان به شیوه تصادفی به دو گروه ازمایش و دو گروه شاهدمثبت منفی تقسیم گردیدند. در هریک از گروه های مورد آزمایش، دندان ها با روش تراکم جانبی گاتا پر کا و با استفاده از سیلرهای گوناگون یاد شده، پرگردیدند. تمام سطوح ریشه ها به جز 2 میلی تر اپیکالی با 2 لایه لاک به طور کامل پوشانده شد و سپس در محلول متیلن بلو 2% برای 48 ساعت غوطه ور شدند. نفوذ اپیکالی خطی رنگ زیر استریومیکروسکوپ اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری T,KS2 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد، با وجود این که کم ترین ریز نشت مربوط به سیلر Endosequence با میانگین 2/8 و بیشترین ریز نشت مربوط به سیلر Tubliseal با میانگین 5/7 بوده، اما اختلاف میان گروه ها از لحاظ آماری معنی دار نیست. یافته های این بررسی با یافته های دیگر پژوهشگران در این زمینه، همخوانی نسبی داشته و علل اختلاف غیر معنی دار در میزان ریز نشت می تواندبه روش پژوهش مرتبط باشد. نتیجه گیری: در این مطالعه سیلر بیوسرامیک Endosequence ریز نشت کمتری نسبت به سیلر زینک اکساید اوژنول Tubliseal داشت اما از لحاظ آماری تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. با توجه به نتایج متعدد مطلوب مطالعات گذشته سیلر بیوسرامیک Endosequence را می توان به عنوان سیلری قابل قبول برای درمان های اندودنتیک توصیه کرد.

کلیدواژه ها:

ریزنشت اپیکالی ، سیلر بیوسرامیک ، زینک اکساید اورژنول ، نفوذ رنگ