گردشگری و برنامه ریزی روستاهای با محوریت تالاب (نمونه موردی: روستای صراخیه - تالاب شادگان)

در عصر حاضرگردشگری به عنوان یکی از مهمترین صنایع جهان، رشد سریعی در توسعه اقتصاد جوامع داشته است. ارتباط روستاها با شهرها و نیاز به تفریح و تفرج و رهایی از شلوغی شهر باعث شد که انسان ها در پی یافتن محیط های طبیعی و دست نخورده باشند. گردشگری روستایی یکی از اجزای مهم صنعت گردشگری به شمار می آید و باعث شکوفایی و رشد اقتصادی روستا ها می گردد .گردشگری روستایی سبب تنوع اقتصاد جوامع محلی ، ایجاد فرصت های شغلی، افزایش سطح رفاه و افزایش درآمد در روستاها شده و باعث ثبات و استقرار جمعیت در روستاها و جلوگیری از مهاجرت های بی رویه ، حفظ تعادل اکولوژیکی منابع طبیعی و حفظ ویژگی های فرهنگی و آداب و رسوم روستا می شود. بر این اساس می توان گفت که یکی از بهترین راه های نجات روستاها از مشکلات اجتماعی و اقتصادی و زیست محیطی، توسعه گردشگری روستایی است. یکی از انواع گردشگری روستایی، اکوتوریسم رودخانه ایی است که در بسیاری از نقاط جهان انجام شده و در ایران کم و بیش شناخته شده است. هدف تحقیق ارایه راهبردهای مناسب برای روستاهایی است که قابلیت تبدیل شدن به یک روستای گردشگری برای رسیدن به وضعیت اقتصادی، فرهنگی و کالبدی مطلوب تر را دارند. جامعه آماری تحقیق روستای صراخیه در بخش خنافره از توابع شهرستان شادگان می باشد. همچنین با استفاده از فرمول کوکراین حجم نمونه 400 سرپرست خانوار انتخاب شد و پس از تحلیل پرسشنامه ها با استفاده از جدول SWOT نقاط قوت، ضعف، تهدیدها و فرصت های موجود در روستا مورد بررسی قرار گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در صورت عدم رسیدگی به تالاب شادگان و روستاهای اطراف آن، هر ساله خساراتی آشکار و پنهان به وجود می آورند. بنابراین برنامه ریزی و احیای تالاب با تبدیل آن به یک مکان گردشگری به جهت افزایش طول عمر تالاب و بالا بردن راندمان تولیدات آن و به تبع آن بهبود وضعیت اقتصادی، معیشتی، فرهنگی، اجتماعی و حفاظت از آداب و رسوم روستا الزامی است.

کلیدواژه ها:

تالاب شادگان ، گردشگری روستایی ، اکوتوریسم ، معماری بومی ، روش SWOT