بررسی چیدمان مجتمع مسکونی با رویکرد توسعه پایدار در جهت بهره وری انرژی

توسعه پایدار مفهوم تازه ای است که با دیدگاهی همه جانبه سعی در رشد و توسعه جنبه های گوناگون یک جامعه دارد از طرفی مفهوم کیفی است که بیان می دارد، نسل حاضر در استفاده از منابع طوری عمل نمایند که نسل آینده در تامین نیازهایش دچار مشکل نگردد. بحران انرژی در دهه ی هفتاد میلادی و در ادامه ی آن، مشکلات زیست محیطی بر بسیاری از فعالیت های انسانی، سایه افکند و باعث شد حوزه ی طراحی معماری به عنوان یکی از عوامل موثر در مصرف بالای انرژی با چالشی سخت مواجه گردد. از این رو، مسیله ی حفظ محیط زیست، نیاز نسل های آینده وبهره گیری از انرژی های رایگان،مفهوم جدیدی را با عنوان پایداری در همه ی علوم، وارد نمود. عواملی همچون کاهش طول عمر منابع انرژی فسیلی در کنار افزایش جمعیت و رشد اقتصادی، افزایش آلودگی هوا و محیط زیست لزوم استفاده از منابع انرژی های نو و تجدید پذیر را باتوجه به توجیه اقتصادی آنها ضروری می سازد. مسکن یکی از اساسی ترین نیازهای زندگی انسانها است و به عنوان کوچکترین عنصرتشکیل دهنده ی سکونتگاه ها و به وجود آورنده یکی از پدیده های جغرافیایی به شمار می رود. لزوم توجه به مسکن و برنامه ریزی آن در راستای توسعه ی پایدار شهری در چهارچوب برنامه ریزی های ملی، منطقه ای و شهری، بیش از پیش احساس می شود تا بهره گیری از دانش و تکنیک های برنامه ریزی، مشکلات شهروندان را برطرف کرده و در نتیجه، محیطی آرام و سرسبز، همراه با امنیت و آسایش و رفاه برای آنان فراهم شود. هدف از این پژوهش، شناخت فضای باز مجتمع های مسکونی و گونه شناسی آن به جهت تاکید بر فضاهای ما بین ساختمان ها، به همراه طراحی فضاهای بسته مسکونی است.بطوریکه چهار نوع چیدمان مجتمع مسکونی (خطی ،محیطی،منفرد،ترکیبی) در نرم افزار دیزاین بیلدر در اقلیم گرم وخشک شهر شیراز از لحاظ دمایی مورد بررسی قرار می گیرد تا در نهایت به این نتیجه برسیم که کدام یک از چیدمان ها از لحاظ انرژی مناسب تر می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد، که چیدمان خطی توانسته شرایط مناسب تری از لحاظ دمایی در شهر شیراز فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، مجتمع مسکونی ، انرژی ، چیدمان ، مسکن