اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی برسبک های فرزند پروری مادران کودکان اتیسم تهران

هدف از این تحقیق تعیین میزان اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سبکهای فرزندپروری در مادران کودکان اتیسم است. این پژوهش نیمه آزمایشی بر اساس طرح پیش ازمون و پس ازمون با گروه گواه می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر مادران تمامی کودکان دارای اختلال اوتیسم مراجعه کننده به بهزیستی در منطقه 12 شهر تهران میباشد که تعداد 64 نفر میباشند و تمامی اینها بعنوان نمونه در نظر گرفته شدند. پس از غربالگری اولیه، نمونهای شامل 30 نفر از مادران از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه پرسشنامه فرزند پروری بامریند بود. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از نرمافزار spss22 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت . یافته ها نشان داد که با استفاده از آموزش مهارتهای زندگی به مادران دارای کودک اوتیسم، میتوان سبکهای فرزندپروری آنان را اصلاح نمود. در نتیجه روشهای آموزش مهارتهای زندگی بر بهبود سبکهای فرزند پروری مادران کودکان اتیسم شهر تهران موثر می باشد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای زندگی ، سبک فرزند پروری ، کودکان اتیسم