شناسایی ظرفیت های اکوتوریسم روستایی مطالعه موردی: شهرستان لاهیجان

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 326

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NRCCONF01_002

تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1397

چکیده مقاله:

امروزه صنعت گردشگری یکی از منابع مهم درآمد و از عوامل موثر در تبادلات فرهنگی بین کشورها محسوب می گردد. در اینراستا نخستین گام در توسعهی گردشگری هر منطقه شناسایی منابع، توان ها و جاذبه های گردشگری موجود آن میباشد. درایران روستاها با وجود داشتن منابع طبیعی، با مشکلات اقتصادی متعددی مواجه میباشند که لزوم توجه به راهکارهای مکملاقتصادی چون گردشگری روستایی را مطرح می سازند. شهرستان لاهیجان در شرق استان گیلان، از پتانسیل های بالقوه بالاییدر زمینه گردشگری روستایی برخوردار است. این پژوهش، مطالعه ای توسعه ای با رویکرد توصیفی پیمایشی است که جمع آوریاطلاعات آن با استفاده ترکیبی از روشهای اسنادی و میدانی انجام پذیرفته است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کلیهمسیولین و کارشناسان امر گردشگری در شهرستان لاهیجان میباشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد، از میان 7دهستان شهرستان لاهیجان (رودبنه،شیرجوپشت، لفمجان، آهندان، لیالستان و لیل)، دهستان لیل، برخوردارترین دهستانیاست که دارای قابلیت های جذب توریسم چه در زمینه طبیعی و چه در زمینه انسانی می باشد. جنگل های کوهپایه ای و تپه-ماهورهای پوشیده از چای بالاترین درصد (37%) و پس از آن زیارتگاه های مذهبی و اماکن تاریخی بیشترین درصد (22%) را ازمیان توان های اکوتوریستی و انسانی موجود، به خود اختصاص دادهاند. بر اساس یافته ها جمعا 28 روستا دارای توان هایاکوتوریستی و انسانی شناسایی شد. 3 روستای سرچشمه، چیچی نیکوتی و شیخانبر برخوردارترین روستاهای شهرستان برایتوسعه گردشگری روستایی هستندکه دارای ظرفیت لازم برای تامین ابزارهای مناسب به منظور حفاظت از منابع طبیعی وتضمین عدم تغییر در ارزشهای فرهنگی می باشند.

نویسندگان

غزل علیدوست

دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقهای، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان

نورالدین عظیمی

دانشیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان