بررسی وضعیت بیابانزایی با استفاده از مدل های IMDPA و MICD (مطالعه موردی: جیرفت- اسفندقه)

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 409

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NRCCONF01_022

تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1397

چکیده مقاله:

بیابان زایی، به عنوان تخریب سرزمین در مناطق خشک، نیمه خشک و خشک تحت مرطوب در نتیجه ی مختلف شاملفاکتورهای اقلیمی و و فعالیت های انسانی شامل می شود. در حال حاضر بیابانزایی به عنوان یک معضل گریبانگیر بسیاری ازکشورهای جهان از جمله کشورهای در حال توسعه می باشد، که در طیف وسیعی از مناطق اقلیمی به وقوع می پیوندد. ضرورتشناخت دقیق تر عوامل و مکانیسم های موثر در وقوع پدیده بیابان زایی به منظور مدیریت و برنامه ریزی صحیح و اصولی مناطقبیابانی بیش از پیش احساس می شود. شاخص ها و معیارها ابزارهای مفیدی به منظور ارزیابی و پایش بیابان زایی می باشد.رویکردهای مبتنی بر شاخص در پایش تخریب سرزمین و بیابان زایی در مقیاسه ای محلی تا جهانی مورد استفاده قرار می-گیرند. ارزیابی دقیق از وضعیت و روند بیابان زایی در مدیریت محیطی موثر می باشد. بر پایه شاخص ها، یک مجموعه از روش-شناسی ها و استانداردها برای ارزیابی و پایش بیابان زایی توسعه یافته اند. بنابراین هدف از این تحقیق، بررسی وضعیت بیابان-زایی در منطقه اسفندقه، جیرفت با استفاده از دو مدل IMDPA و MICD میباشد. سه معیار شامل هفت معیار در تعیینوضعیت بیانزایی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج مدل IMDPA نشان داد که 16 / 99 درصد از مساحت منطقه مورد مطالعهدر کلاس کم بیابانزایی قرار گرفت و مهمترین و موثرترین معیار در بیابانزایی منطقه پوشش گیاهی میباشد و همچنین نتایجحاصل از مدل MICD نشان داد که 14 / 94 درصد از مساحت منطقه در کلاس کم بیابانزایی قرار دارد. به طور کلی هر دومدل با توجه به اینکه ماهیت محاسباتی متفاوتی دارا می باشند (میانگین هندسی در مدل IMDPA و میانگین حسابی درMICD) نتایج مشابهی ارایه نموده و به نوعی هر دو مدل تاییدکننده نتایج هم می باشند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

احمد نوشادپور

گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان

حمید غلامی

گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان

رسول مهدوی

گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان