برداشت گچ و تاثیر آن بر تخریب سرزمین و فرایند باد (مطالعه موردی:استان سمنان)

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 397

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NRCCONF01_055

تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1397

چکیده مقاله:

فعالیت های معدنکاوی یکی از دلایل اصلی تخریب خاک است. معدنکاوی، زمین را در معرض فرسایش بادی و آبی، آلودگیآب و سایر خطرات محیط زیستی نیز قرار میدهد که تهدیدی برای انسان از طرق مختلف است. به دلیل اندازه مناسب دانهمواد استخراج شده معدنی، آنها میتوانند در معرض فرسایش باد قرار گیرند. پیامد مواد زاید معدنی می توانند آلاینده هایبالقوه خاک و هوا باشند. این بدان معنی است که مواد استخراج شده معادن آلاینده های بالقوه هم در جو و هم در خاک اطرافهستند. سطح وسیعی از ایران مرکزی توسط رسوبات سنوزوییک (پالیوژن- نیوژن کواترنری) پوشیده شده است، که مهمترین و وسیع ترین آنها مارنها هستند. مارنها ترکیبی از رس همراه با کانی های تبخیری هستند، بنا براین آنها می توانند منابعخوبی از معادن باشند. این مطالعه به منظور بررسی تخریب سرزمین به علت معدنکاری گچ در منطقه سمنان با تاکید برفرسایش بادی صورت گرفت. هر دو داده اولیه (تخریب مراتع) و ثانویه (فرسایش بادی) مورد استفاده قرار گرفتند. یافته ها نشانمی دهد که معادن باعث تخریب مراتع در حدود 50 درصد و زباله های معدنی حدود 60 درصد از رسوبات بادی تپه هایماسه ای در جنوب سمنان را فراهم می کند.

نویسندگان

ناصر مشهدی

استادیار ، مرکز تحقیقات بین المللی بیابان، دانشگاه تهران