تحلیل روند تغییرات رطوبت نسبی حوزه آبخیز با استفاده از روش من کندال

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 356

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NRCCONF01_074

تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1397

چکیده مقاله:

رطوبت نسبی یک عامل محیطی موثر بر رشد گیاه و شیوع بیماری های گیاهی می باشد. بخار آب موجود در هوا ناشی از تبخیرمولکول های آب می باشد و بدلیل نقش آن به عنوان یک گاز گلخانه ای و حجم زیاد انرژی مبادله شده در طی تغییر حالت آن،از مهمترین عوامل تعیین کننده آب و هوا و اقلیم است؛ بطوریکه مولکول های آب بوسیله پیوند هیدروژنی به هم ارتباط داشتهو با جذب حرارت و افزایش انرژی جنبشی احتمال غلبه بر نیروهای جاذبه بین مولکول های آب وجود دارد و با شکستنپیوندهای هیدروژنی و کاهش نیروی کشش سطحی مولکول های آب بصورت بخار از سطح آب جدا شده و به هوا صعود کرده ورطوبت هوا را بوجود می آورند. بررسی روند تغییرات متغیرهای هواشناسی در درازمدت اهمیت ویژه ای در مطالعات تغییر اقلیمو آشکار سازی آن دارد. بر مبنای این نگرش اقلیمی، پژوهش حاضر با هدف بررسی روند تغییرات سالانه رطوبت نسبی در حوزهآبخیز هیو طی بازه زمانی 2010 - 1985 صورت پذیرفته است. براین اساس با بکارگیری مقادیر متوسط سالانه رطوبت نسبیایستگاه سینوپتیک هشتگرد، روند تغییرات داده های مذبور پس از حصول اطمینان از نرمال بودن سری داده ها توسط آزمونکولموگروف اسمیرنوف (K-S) با استفاده از آزمون غیرپارامتری، من کندال بررسی شد. نتایج این تحقیق نشان داد که روندمعنی داری توسط آزمون من کندال در داده های رطوبت نسبی سالانه تشخیص داده نشده است و تنها دو جهش افزایشی وکاهشی به ترتیب در سالهای 1991 و 2010 مشاهده گردید.

نویسندگان

مهدی پورعلی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابعطبیعی آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

مینا پوراسماعیل

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابعطبیعی آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

شهرام خلیقی سیگاروردی

استاد دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران