باغ شهر ایرانی، الگویی برای حفاظت از منابع طبیعی شهری (نمونه موردی: شهر نطنز)

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 643

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NRCCONF01_126

تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1397

چکیده مقاله:

شهرسازی و باغسازی، به دلیل شرایط گرم و خشک اقلیمی ایران همواره جریانی هماهنگ و به هم پیوسته بوده اند. ترکیب ایندو جریان مفهومی را به وجود آورده که امروزه باغ شهر نامیده می شود. باغ شهرها ترکیبی از باغات و مزارع در لابلای بافتشهری بوده که شرایط مناسب زیست محیطی را برای شهروندان به وجود آورده و در کنار آن نقش موثری در معیشتشهروندان داشته است؛ باغشهرها، در حقیقت شهرهایی خودکفا و پایدار بودهاند که با تکیه بر منابع خود و با کشاورزی درتمامی شرایط سخت اقلیمی و حتی در جنگ یا محاصره توانسته اند به تنهایی و بدون کمک از شهرهای پیرامون به حیاتخویش ادامه دهند. این شهرها که طبیعت، فرهنگ، اقتصاد و جامعه را با یکدیگر به خوبی ترکیب کرده بوده اند را میتوانشهرهایی پایدار و خودکفا در تاریخ شهرسازی و معماری ایران دانست. بنابراین یافتن الگوهای آنان میتواند ما را در روندبرنامه ریزی و طراحی شهرهای پایدار به ویژه در شهرهای میانی یاری نماید. نطنز، شهری در حاشیه کویر، دارای باغات فراواندر بافت شهری خود بوده که با استناد به اسناد و مدارک می توان آن را به عنوان باغشهری تاریخی شناسایی نمود. بخشگسترده ای از باغشهر نطنز همچنان موجود بوده و با فرض اینکه نطنز باغشهری پایدار بوده، به بررسی الگوهای آن به عنوانالگوهای شهر پایدار ایرانی پرداخته شدهاست. روش تحقیق به شیوه تحلیل محتوا از طریق بررسی نمونه موردی بوده کهاطلاعات آن از طریق مشاهده و مطالعه اسنادی به دست آمده است.

نویسندگان

مرضیه رضایی قلعه

دانشگاه بین المللی امام خمینی

میلاد ملکی

دانشگاه کوثر