ارزیابی و مکانیابی فضای سبز شهری با استفاده از روش AHP فازی و تکنیک WLC (مطالعه موردی: منطقه 4 تهران)

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 691

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NRCCONF01_344

تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1397

چکیده مقاله:

هدف این پژوهش، تعیین مکان مناسب فضای سبز شهری در منطقه 4 تهران می باشد. بدین منظور از روش فرایند تحلیلسلسله مراتبی فازی (AHP فازی) چانگ، به دلیل بزرگتر بودن درجه احتمال جهت وزن دهی به معیارهای فاصله از مراکزمسکونی، دسترسی به شبکه های ارتباطی، تراکم جمعیت، فاصله از مراکز آموزشی، فاصله از فضای سبز موجود، وجود زمین بایر،فاصله از مراکز نظامی و فاصله از مراکز صنعتی استفاده گردید. نقشه معیارها در محیط نرمافزار Arc GIS تهیه شد. سپسروی هم اندازی لایه ها با تکنیک WLC صورت گرفت. یافته ها نشان داد کاربری فاصله از مراکز مسکونی با 157 / 0 و کاربریفاصله از مراکز صنعتی با 053 / 0 به ترتیب بیشترین و کمترین وزن های معیار را در تعیین مکانیابی فضای سبز شهری دارند. باتوجه به نقشه نهایی حاصل از تکنیک WLC مکانهایی برای ایجاد فضایسبز شهری مناسبتر است که با معیارهای مورد نظرسازگاری بالایی داشته باشند. بنابراین مناسب ترین و نامناسب ترین مکان ها برای ایجاد فضای سبز با توجه به اولویت پارامترها وسازگاری کاربری ها با فضای سبز تعیین گردید.

نویسندگان

رویا رمضانی کیاسج محله

کارشناس ارشد آموزش محیط زیست دانشگاه تهران

الهام اسماعیلی علویجه

کارشناس ارشد آموزش محیط زیست دانشگاه تهران

محمدجواد امیری

استادیار گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست دانشگاه تهران