گوگردزدایی اکسایشی

وجود ترکیبات گوگردی در فرآورده های نفتی باعث ایجاد آلاینده های زیست محیطی می شود. از این رو محدودیت های زیست محیطی، تولید سوخت با میزان گوگرد حداقل را الزام آور نموده است. اخیرا روش گوگردزدایی اکسایشی به دلیل شرایط عملیاتی ملایم و عدم نیاز به مصرف هیدروژن، نتایج امیدوارکننده ای را به همراه داشته است. اکثر کاتالیزورهای پرکاربرد در فرآیند گوگردزدایی اکسیداسیونی مثل MCM-41, SBA-15 و 48 -MCM ساختاری مزوحفره و مساحت سطح بالایی دارند. هر چند این ساختارهای کاتالیزوری اسیدیته ی پایینی دارند اما حضور جز فعالی همچون مولیبدن، تنگستن، وانادیوم و تیتانیوم و... سبب افزایش اسیدیته آنها می گردد. آلومینا-سیلیکا و تیتانیا سیلیکا از جمله کاتالیزورهای اسیدی پرکاربرد در این فرآیند می باشند. به عبارتی مکان های اسیدی لوییس (+4) Ti و (+3) Al جفت الکترون ترکیبات تیوفنی را مطابق برهم کنش اسید لوییس- باز لوییس دریافت می کنند. ودرنهایت ترکیبات تیوفنی روی سطح کاتالیست جذب شده و احتمال برخورد این ترکیبات با جزفعال افزایش می یابد.و در نتیجه بازده فرآیند افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

ترکیبات گوگردی ، گوگردزدایی اکسایشی ، ساختار مزوحفره ، مساحت سطح بالا ، اسیدیته لوییس