ریز جلبک ها- نسل سوم انرژی جهان

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 567

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NRREFS04_064

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397

چکیده مقاله:

ریز جلبک ها، همچون سایر گیاهان آلی، قادر به تولید چربی های قابل ذخیره به شکل تری گلیسیریدها (TAGs) هستند. اگرچه این چربی ها در تولید دامنه وسیعی از مواد شیمیایی قابلیت دارند، در دنیای پیشرفته و به خصوص در طی ده های اخیر با بروز مشکلات زیست محیطی و کمبود منابع تامین کننده انرژی سوخت های فسیلی، بر تولید متیل استرز اسیدهای چرب (FAMEs)از آنها که می تواند به عنوان جایگزین سوخت های فسیلی شود، تاکید و سرمایه گذاری بسیار زیادی شده است. این سوخت سبز بیودیزل حاصل واکنش ساده ترانس استریفیکاسیون چربی در حضور اسید یا باز و متانول می باشد.سوخت بیودیزل می تواند بدون نیاز به تغییر ساختار موتورهای فعلی، مورد استفاده قرار گیرد. ضمن آنکه از مزایای نسبی چون چرب کننده پیستون و متعاقب آن کار کرد روان موتور، قابلیت تجدید پذیری، تجزیه زیستی و تولید و انتشارکمتر SOX در حالت سوختن برخوردار است. از طرف دیگر، با استفاده از آنها به عنوان سوخت، حدود % 78 گازهای گلخانه ای و به خصوص دی اکسید کربن کاهش خواهد یافت. ریز جلبک ها با توجه به ویژگی های منحصر به فرد خود که همانا قابلیت تولید بیشتر تری-گلیسیریدها درواحد حجم و سطح، در مقایسه با گیاهان خشکی زی، یا سایر منابع سوخت های زیستی (روغن های حیوانی و یا روغن های سوخته)، می باشند، برای تولید تجاری بیودیزل بسیار مناسب می باشند. بسیاری از گونه های این ریزجلبک ها بسرعت رشد می کنند و دارای تولیدات بالایی هستند و بسیاری از گونه ها، می توانند با القا کننده ها غذایی یا دستکارهای ژنتیکی، مقادیر بیشتری از چربی ها را درخود ذخیره نمایند. برخی ریز جلبک ها قادر به کشت و پرورش در آب های شور غیر قابل مصرف (در شرب یا کشاورزی) هستند و از این نظر می توانند انحصاری عمل نموده راندمان تولید در زمین و آب های غیر کاربردی کشور و متعاقب آن اشتغالزایی را افزایش دهند. کشت پرورش این گونه ها در استخرهای خاکی بسیار ساده و در حد تامین دی اکسید کربن، نور خورشید، آب و اضافه کردن کود به عنوان مواد مغذی بوده، هرچند با هوادهی و یا بهره گیری از سیستم بیورآکتورها، راندمان افزایش خواهد

نویسندگان

محمود حافظیه

موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور

کامبیز تحویلداری

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

شهرام دادگر

موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور

علیرضا فرخه

کارشناس ارشد مهندسی شیمی