بررسی مدیریت HSE در جایگاه های سوخت شهری مبتنی برکنترل سوانح جایگاه های عرضه بنزین منطقه 5 شهرداری تهران

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,649

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NRSEC01_067

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

چکیده مقاله:

جایگاه های عرضه بنزین در سراسر شهر تهران پراکنده شده اند و روزانه طیف وسیعی از افراد )پیر، جوان، خانم، آقا( برای سوختگیری و دریافت این فرآورده به این جایگاه ها مراجعه می نمایند؛ افرادی با فرهنگ های متفاوت، سطح آگاهی و تحصیلات گوناگون، که این عوامل قادراند زمینه را برای بروز اعمال ناایمن در چنین محیطی تشدید نماید و موجبات بروز مشکلات بهداشتی، زیست محیطی و ایمنی را فراهم آورد. نقش جایگاه های عرضه سوخت به عنوان آخرین و کلیدی ترین حلقه از زنجیره عرضه سوخت بسیار مهم و قابل توجه است. امروزه با توجه به افزایش روز افزون تقاضای سوخت در کشور که تابع عواملی همچون جمعیت، تولید و عرضه وسایط نقلیه است، اهمیت جایگاه های سوخت بیش از پیش شده است. هم اکنون شهر تهران دارای 144 جایگاه عرضه فرآورده می باشد که در تمام سطح شهر گسترده گشته اند که حدود 53 درصد از این جایگاه ها همجوار خانه ها و حدود 24 درصدشان در مجاورت اماکن عمومی، تجاری و اداری و راه های اصلی شهر قرار گرفته اند، همچنین ماهیت بنزین و خاصیت اشتعال پذیری بالای آن جایگاه های عرضه بنزین را به یکی از پر مخاطره ترین محل هابرای شهروندان تبدیل نموده است؛ محلی که عدم توجه به آن می تواند در بروز بحران های شهری نقش آفرین باشد. عوامل متعددی نظیر آموزش، و همچنین بستر فرهنگ ساز و اطلاع رسان جامعه نقش به سزایی در کاهش خطاهای انسانی، و همچنین کنترل سوانح و استقرار سیستم مدیریت پایدار ایمنی، بهداشت و محیط زیست در جایگاه های عرضه بنزین ایفا می نمایند. در این پژوهش، میزان آگاهی شهروندان، اقدامات دستگاه های مسیول و همچنین تاثیرگذارترین روش به منظور تحقق عنوان پژوهش از طریق پرسشنامه های الکترونیکی، مصاحبه و استناد به منابع کتابخانه ای مورد ارزیابی واقع گشت. نتایج حاصل از پژوهش موکد آن است که آگاهی شهروندان پیرامون مسایل بهداشتی، زیست محیطی و ایمنی سوخت بنزین و جایگاه های عرضه آن و همچنین آگاهی از پیامدهای رفتاری خود، در سطح قابل قبولی قرار ندارد؛ پایین بودن سطح اقدامات دستگاه های مسیول در زمینه آموزش و آگاهی بخشی به شهروندان و عدم بهره گیری صحیح از ظرفیت ها به این منظور از مواردی است که باید مورد توجه قرار گیرد.

نویسندگان

آرش فیروزی

دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد صفادشت

ناهید فلاحیان

عضو هییت علمی گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد صفادشت

سیدموسی پورموسوی

عضو هییت علمی گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد صفادشت