ارزیابی عوامل استرس زای شغلی (فردی، سازمانی و ارگونومی) در معلمان تربیت بدنی شهر اهواز

معلمی شغل پر استرسی می باشد اما علی رغم این ماهیت پرتنش اکثریت معلمان مضطرب و بی انگیزه نیستند و شغل خود را ارزشمند و رضایت بخش می دانند. بررسی های متعدد نشان داده اند که معلمان تربیت بدنی در معرض عوامل استرس زای شغلی هستند، برخی از این عوامل به محیط شغلی فردی، سازمانی و ارگونومی مربوط بوده که می توانند آثار نامطلوبی بر سلامتی و نقش تربیتی آنان داشته باشند. هدف از این مقاله ارزیابی عوامل استرس زای شغلی (فردی، سازمانی و ارگونومی) در معلمان تربیت بدنی شهر اهواز می باشد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و میدانی، جامعه آماری این پژوهش؛ 155 نفر از معلمان تربیت بدنی شاغل شهر اهواز در سال تحصیلی 99-1398 می باشد. روش نمونه گیری، تصادفی خوشه ای و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان تعیین گردید. از طریق پرسشنامه اطلاعات مورد نیاز تحقیق بدست آمد. این پرسشنامه دارای 23 سوال در مورد سه شاخص استرس زای شغلی شامل عوامل شغلی فردی (7 سوال)، عوامل شغلی سازمانی (7 سوال) و عوامل شغلی ارگونومی (9 سوال) می باشد. میزان پایائی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، 0/96 برآورد گردید. در این تحقیق از آمار توصیفی و استنباطی، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون فریدمن در محیط نرم افزاری Excel و Spss استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای سنجش مقدار همبستگی بین سه متغیر عوامل استرس زای شغلی (فردی، سازمانی و ارگونومی) برابر با 0/861 به دست آمد، به عبارت دیگر رابطه معناداری بین این سه متغیر وجود دارد. سطح معناداری در این آزمون برابر با 0/001 محاسبه گردید. همچنین نتایج حاصل از آزمون فریدمن نشان داد که؛ مولفه حساسیت و کیفیت کار با میانگین 5/35، مولفه توسعه منابع با میانگین 5/23 و مولفه فضای نامناسب با میانگین 4/84 در اولویت اول قرار دارند. این مولفه ها بیشترین تاثیر را بر عوامل استرس زای شغلی (فردی، سازمانی و ارگونومی) دارند.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، فردی ، سازمانی ، ارگونومی ، معلمان تربیت بدنی ، شهر اهواز