مقایسه اثر تمرین تداخل ضمنی در سطوح مختلف تمرینی بر بهبود یادگیری مهارتهای بدمینتون در دختران مقطع ابتدایی

بشر همواره در حال یادگیری و گسترش مهارت های مختلف می باشد. از آن جایی که تمرین و آموزش عامل های مهمی برای یادگیری هستند پر واضح است که برنامه ریزی و سازماندهی تمرین از اهمیت زیادی برخوردار خواهد شد. یکی از راه های برنامه ریزی تمرین تغییرپذیر، بکاربردن پدیده ای به نام اثر تداخل ضمنی است.اثر تداخل زمینه ای توسط بتیگ(1966) مطرح و توسط شی و مورگان(1979) وارد عرصه تربیت بدنی شده است.جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر ابهر تشکیل می دهد. 43دانش آموز به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه تمرینی تداخل زمینه ای و گروه مسدود قرار گرفتند. گروه ها به مدت8 جلسه و در هر جلسه با 5 کوشش تمرینی به تمرین پرداختند. سپس آزمودنی ها در آزمون یادداری و انتقال شرکت کردند. از آزمون کلموگروف اسمیرنوف جهت بررسی نرمال بودن داده ها و با توجه به نرمال بودن توزیع نمرات از روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. سطح معناداری آزمون05/0 ≥ p در نظر گرفته شد. نتایج بدست آمده نشان داد تفاوت معناداری بین گروه ها در مراحل یادداری و انتقال وجود داشت و در هر دو مرحله برتری با گروه تداخل زمینه ای بود . با توجه به نتایج بدست آمده، می توان بیان کرد که طبق فرضیه پردازش معنادارتر و متمایز تر، تفاوت های موجود در نیاز های تکلیف در تمرین باعث بهبود تجزیه و تحلیل مقایسه ای اعمال مورد نیاز برای کامل کردن تکالیف می شود. در نتیجه بازنمایی هر تکلیف پس از تمرین تصادفی نسبت به تمرین مسدودبیشتر در ذهن مانده و به خاطر آورده می شود. از این رو گروه تمرین تداخل زمینه ای در مرحله یادداری نسبت به گروه مسدود، عملکرد بهتری داشت. همچنین طبق فرضیه بسط،مقایسه عملی که در حال انجام است با تکلیف قبلی که فرد در حافظه فعال خود نگه داشته است، می تواند منجر به یادگیری شود به عبارتی فراگیرنده درگیر راهبردهای متنوع تر که منجر به فعالیت شناختی بیشتر می شود، خواهد بود که می تواند عملکرد بهتری در ازمون انتقال شود. به طور کلی می توان چنین استنباط کرد که استفاده کرد از تمرینات تداخل زمینه ای در یادگیری مهارت بدمینتون در دانش آموزان دختر مبتدی می تواند تاثیر مثبت داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تداخل زمینه ای ، دختران ، بدمینتون