مروری بر دلایل خشکیدگی (زوال) سروده بلوط (.Quercus L)

یکی از مهمترین مشکلات اکوسیستم ها خشکیدگی و مرگ درختان در سرتاسر دنیا است. جنگل های بلوط از مهمترین اکوسیستم های جنگلی به لحاظ اکولوژیکی و اقتصادی می باشند. این جنگل ها حدود پنج میلیون هکتار از سطح ایران را پوشش می دهند و روی رشته کوه زاگرس از استان آذربایجان غربی و کردستان تا فارس گسترش دارند. مطالعات نشان می دهد که خشکیدگی جنگل های بلوط از سال 1399 شروع شده است و عوامل آب و هوایی شامل کاهش بارندگی، افزایش دما و طول دوره خشکی، آفات و بیماری های گیاهی و عوامل جنگل شناسی همچون کیفیت رویشگاه، سن و شکل زمین باعث بروز این اتفاق در درختان بلوط شده است. نتایج برخی از مطالعات نشان داده است که گونه هایی از سوسک های چوبخوار خانواده Buprestidae از جمله Agrilus hastulifer و دو گونه عامل بیماریزای قارچ ذغالی مانند Biscogniauxia mediterranea و Obolarina persica سبب آلودگی و خشکیدگی درختان بلوط شده اند. در سال های اخیر با تغییر شرایط اقلیمی از جمله خشکسالی و تنش رطوبتی زمینه مناسبی برای طغیان آفات و بیماری های گیاهی در بلوط ایجاد شده است.

کلیدواژه ها:

خشکیدگی ، خشکسالی ، بلوط ، عوامل آب و هوایی