مدل سازی زیستگاه های مطلوب آهو (Gazella subgutturosa) در ساتان لرستان

تخریب و تجزیه زیستگاه هاف حرکت موجودات زنده و ارتباط بین جمعیت ها را تحت تاثیر قرار داده و بنابراین، انزوای کامل جمعیت ها را در پی دارد. احتمال انقراض در گونه هایی که جمعیت های کوچک و مجزا و یا پراکنش محدود دارند بسیار بالا است. یک رویکرد موثر در راستای اتخاذ برنامه های حفاظتی، پایه ریزی مدل های مطلوبیت زیستگاه است. در این پژوهش، مدل سازی زیستگاه های مطلوب آهو در استان لرستان مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس یافته ها، در حدود 893 کیلومتر مربع (حدود سه درصد) از مساحت استان لرستان به عنوان زیستگاه به نسبت مطلوب آهو برآورد شد. زیستگاه های شناسایی شده به صورت لکه های کوچک و مجزا از یکدیگر هستند. زیستگا های مطلوب آهو به طور عمده در غرب استان لرستان در محدوده شهرستان های کوهدشت، دوره و پلدختر پیش بینی شد. برآوردها نشان می دهد که بزرگترین زیستگاه یکپارچه آهو در محدوده شهرستان کوهدشت و در منطقه شکار ممنوع گنجینه سرکن و باباحبیب قرار گرفته است. متغیرهای پوشش سرزمین (22 درصد)، فاصله تا جاده (21 درصد)، بارش خشک ترین ماه (13 درصد) به عنوان مهمترین متغیرها در مدل سازی شناخته شدند.

کلیدواژه ها:

آهو ، جمعیت های کوچک و مجزا ، انقراض محلی ، منطقه شکار ممنوع