تاثیر شکل های رویشی مختلف در برآورد تولید گیاهان به روش اندازه گیری مضاعف (مطالعه موردی: مرتع مرجن در استان چهارمحال و بختیاری)

تولید همواره به عنوان شاخص مهمی در اندازه گیری و ارزیابی مراتع محسوب می شود. این شاخص در مطالعات وسیعی مورد استفاده قرار گرفته و نقش تعیین کننده در ارزیابی ساختار وعملکرد مراتع دارد. روش نمونه برداری مضاعف به عنوان یک روش مقرون به صرفه و نسبتا دقیق جهت تخمین تولید گیاهان به شمار می رود. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر شکل های رویشی مختلف در برآورد تولید گیاهان مرتعی به روش نمونه بردارری مضاعف می باشد. این تحقیق در مرتع مرجن واقع در شهرستان بروجن انجام شد. تولید به روش نمونه برداری مضاعف و در سطح پلات های 4 متر مربعی انجام شد. نتایج نشان داد که همبستگی مقدار برآورد شده در کلیه شکل های رویشی شامل پهن برگ یک ساله، گراس یک ساله، شبه گراس، پهن برگ چند ساله، گراس چند ساله و بوته ای ها با تولید واقعی، بالا و معنی دار می باشد. بیشترین همبستگی در بین اشکال رویشی مختلف مربوط به شکل رویشی گراس یکساله با مقدار 0/99 و کمترین مقدار مربوط به شکل رویشی پهن برگ چند ساله با مقدار 0/86 می باشد. بنابراین نتیجه گیری می شود که روش نمونه برداری مضاعف برای همه شکل های رویشی دقت لازم را دارا بوده و می توان از آن در جهت برآورد تولید گیاهان مرتعی با شکل های رویشی مختلف استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

روش اندازه گیری مضاعف ، اندازه گیری مرتع ، تولید گیاهان مرتعی ، گراس ، پهن برگ ، مرجن