بررسی برخی از عوامل اکولوژیک مؤثر بر پراکنش گونه دارومازو (Quercus infectoria) در جنگل های استان کرمانشاه

پراکنش گونه های گیاهی و وجود تنوع زیستی در هر منطقه به دلیل ارتباط بین رستنیها و شرایط محیطی حاکم بر آنها می باشد که نتیجه بر هم کنش اثرات فیزیکی و بیولوژیکی است. به منظور بررسی شرایط رویشگاهی گونه دارومازو، پس از شناسایی رویشگاه های عمده، حداقل و حداکثر دامنه ارتفاعی گسترش آن مشخص گردی. با توجه به جهت جغرافیایی و فرم زمین، قطعات نمونه 5 آری دایره ای شکل در نظر گرفته شدند. صفات قطر برابر سینه، ارتفاع کل و طول تنه، طو تاج، سطح تاج کلیه پایه ها اندازه گیری شد. برای مطالعه خاکشناسی، در هر قطعه نمونه، یک پروفیل خاک حفر گردید. در آزمایشگاه خاکشناسی میزان عناصر موجود در نمونه های خاک تهیه شده از قبیل فسفر، پتاسیم، کلسیم، ازت کل، درصد مواد آلی، درصد آهک، اسیدیته و قابلیت هدایت الکتریکی و بافت تعیین گردید. برای ورود اطلاعات از نرم افزار Excel و برای تجزیه و تحلیل ها از نرم افزار PC-ORD نسخه 4/17 استفاده شد. نتایج نشان دادند که جهت جغرافیایی اثر معنی دار بر روی صفات مورد بررسی نداشتند. مهمترین ویژگیهای خاکشناسی مؤثر در پراکنش گونه دارمازو عبارتند از رس، هدایت الکتریکی، اسیدیته و درصد کربن آلی خاک. بین صفات، قطر برابر سینه، ارتافع کل، طول تنه، طول تاج در سطح 1% و صفت سطح مقطع برابر سینه در سطح 5% با جهت دامنه اختلاف معنی دار وجود دارد. بهترین وضعیت رویشی مربوط به این صفات در دامنه ارتفاعی کمتر از 1500 متر بود.

کلیدواژه ها:

دارمازو ، نیاز رویشگاهی ، کرمانشاه ، PC-ORD