جمع آوری و شناسائی تاکسونومیکی گونه های سه جنس آژیلوپس، الیموس و آگروپایرون جهت حفاظت از تنوع زیستی در استان چهارمحال و بختیاری

خویشاوندان وحشی گونه های زراعی، غنی ترین ذخایر ژنتیکی در خصوص تحمل یا مقاومت به شرایط تنش های زنده و بخصوص غیر زنده از قبیل شوری، خشکی، سرما، گرما و ... هستند. توسعه دانش مهندسی ژنتیک و امکان انتقال ژن های مورد نظر از ژرم پلاسم گونه های وحشی به گونه های زراعی چشم انداز روشنی را در اصلاح و معرفی ارقام پرمحصول گشوده است. کشور ما ایران از جمله خاستگاه و کانون اصلی تنوع با ارزشی از گندم و خویشاوندان وحشی آن است. استان چهارمحال و بختیاری علاوه بر شرایط اقلیمی، توپوگرافی و خاک، رویشگاه گونه های متعدد گیاهی می باشد. با توجه به تنوع ژنتیکی گونه های سه جنس آژیلوپس، آگروپایرون و الیموس و نظر به آسیب پذیری این ذخایر ارزشمند در استان به ویژه نسبت به عوامل مزاحم و فرساینده ژنتیکی از جمله دام (فعالیت دامپروری بالا در استان) زراعت و فرسایش آبی ضرورت و اهمیت جمع آوری و شناسائی ژرم پلاسم این گیاهان را که می تواند در جهت اهداف متخصصین اصلاح نباتات قرار گیرد، بیش از پیش آشکار می سازد. در این بررسی پس از تقسیم بندی استان جمع آوری با استفاده از نقشه پراکنش و دستورالعملهای IPGRI انجام گردید. دستاورد این برنامه، جمع آوری تعداد 60 نمونه آژیلوپس، 80 نمونه الیموس و 8 نمونه آگروپایرون بود که پس از ثبت اطلاعات منطقه ای و تهیه نقشه پراکنش آنها، به ه مراه نمونه های هر بار بومی جهت استفاده و حفاظت به بانک ژن ملی گیاهی ایران ارسال شدند.

کلیدواژه ها:

جمع آوری ، آژیلوپس ، الیموس ، آگروپایرون ، ذخایر ژنتیکی ، چهارمحال و بختیاری