تثبیت سلول های باکتری بر سطح پوسته ی تخم مرغ

با نگاهی به نقش میکروارگانیسم ها در پروسه های گوناگون صنعتی و بیوتکنولوژی و با توجه به مزیت های استفاده از میکروارگانیسم های تثبیت شده، اهمیت تثبیت (immobilization) مشخص می شود. ممانعت از مهاجرت آزاد میکروارگانیسم ها در حین فرآیندها، بازیافت آسان و قابلیت استفاده مجدد از آنها، افزایش در کارایی میکروارگانیسم‌ها در انجام فرآیندها و افزایش پایداری سلول ها از جمله مزیت های تثبیت سلول می باشند. تا کنون بسیاری از میکروارگانیسم ها با اهداف گوناگون و به روش های متفاوتی تثبیت شده اند. یکی از انواع روش های تثبیت اتصال سلول ها به یک بستر مناسب می باشد. پوسته ی تخم مرغ، با توجه به ماهیت معدنی و ارزان بودن آن یکی از این گزینه هاست. هدف از این پژوهش بررسی امکان تثبیت سلول های E.coli ، به عنوان مدل سلولی، بر روی پوسته ی تخم مرغ، به صورت زنده و فعال، است. از پوسته ی تخم مرغ به عنوان بستر تثبیت استفاده گردید. سپس سلول های E.coli (35218=ATTC) به وسیله cross-linker شیمیایی به این بستر پیوند شدند. با استفاده از یک روش کلریمتری، مقدار فعالیت متابولیکی باکتری های زنده تثبیت شده بر سطح پوسته تخم مرغ سنجیده شد. برای اندازه گیری بازده کار، پیش از تثبیت، فعالیت متابولیکی باکتری های آزاد نیز با روش کلریمتری اندازه گیری شد. نتایج کلریمتری نشان داد که سلول ها با موفقیت بر سطح پوسته ی تخم مرغ تثبیت شده اند. با مقایسه مقدار فعالیت متابولیکی سلول های تثبیت شده و آزاد، بازده ی تثبیت در این روش 21.4% تعیین گردید. باتوجه به اینکه همه سلول ها پس از گذار از مراحل تثبیت، زنده نمی مانند، بر ای تعیین بازده ی کار، اندازه‌گیری میزان سلول های تثبیت شده کافی نیست و لازم است سلول های تثبیت‌شده‌ای که زنده مانده اند ارزیابی شود. بازده 21.4% برای عملیات تثبیت بر این بستر ارزان و قابل دسترس قابل قبول است. در عین حال بهینه سازی شرایط تثبیت برای افزایش بازده کار پیشنهاد می‌شود.

کلیدواژه ها:

تثبیت ، پوسته ی تخم مرغ ، E.coli ، کلریمتری