مطالعه فلوئورسانس آلبومین سرم نرمال با گلیکولیزه و تغییرات فلوئورسانس آنها در برهمکنش با داروی آتورواستاتین

آلبومین سرم از فراوانترین پروتئین‌های پلاسمای خون می‌باشد و یکی از عملکردهای مهم آن حمل یونها، مولکول‌ها و داروها در بدن است. گاهی اوقات در برخی از بیماریها مانند دیابت قند اضافه موجود در محیط به پروتئین‌ها متصل می‌شود. به این فرایند گلیکه شدن یا گلیکولیزاسیون غیر آنزیمی می گویند. این اتصال باعث تغییر در ساختار و عملکرد آلبومین سرم در بدن می‌شود، از جمله تغییر در میزان باند شدن داروهای که پروتئین بایندینگ بالایی دارند. ترکیبات دارویی استاتین (آتورواستاتین، لواستاتین و سیمواستاتین) گروهی از داروها هستند که برای کاهش کلسترول خون استفاده می‌شوند. برهمکنش این داروها با سرم آلبومین نرمال و گلیکولیزه در آزمایشگاه با شرایط فیزیولوژیکی بدن pH7/4 و در دو دمای 300 و 310 کلوین به وسیله تکنیک طیف‌بینی فلوئورسانس بررسی شد.به علت خاموشی فلوئورسانس آلبومین در حضور آتورواستاتین از معادلات اشترن- ولمر برای محاسبه ثابت اتصال استفاده شد. با استفاده از معادله وانت هوف پارامترهای ترمودینامیکی، تغییرات آنتالپی و تغیرات آنتروپی به ترتیب محاسبه شدند. نتایج آزمایش نشان می‌دهد که خاموشی ذاتی آلبومین سرم گاوی با آتورواستاتین از آلبومین سرم انسانی بیشتر بوده و مکانیسم خاموشی از نوع خاموشی استاتیک است. پیوندهای هیدروژنی وهیدروفوبیک نقش اصلی را در برهمکنش آتورواستاتین با آلبومین سرم ایفا می‌کنند. با افزایش غلظت گلوکز از 100 به 500 میلی‌گرم بر دسی‌لیتر و با گذشت زمان از روز سوم به چهاردهم به علت گلیکولیزه شدن کامل آلبومین اتصال داروی آتورواستاتین به آلبومین کاهش‌می‌یابد.

کلیدواژه ها:

سرم آلبومین گاوی ، سرم آلبومین انسانی ، آتورواستاتین ، اسپکتروسکوپی فلوئورسانس