اثر کونژوگه داکسی سیکلین و نانوذرات نقره روی بروسلا ملی تنسیس M16 در شرایط In vitro و In vivo

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 927

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NSCBIO01_066

تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1392

چکیده مقاله:

بروسلوزیس توسط پاتوژن های داخل سلولی از جنس بروسلا ایجاد و مخزن طبیعی آن حیوانات خانگی و وحشی است. این بیماری بین انسان و حیوان مشترک و با طیف گسترده می باشد. باکتری هایبروسلا باعث ایجاد عفونت های مزمن در احشام و انسان می شود. درمان این عفونت بسیار مشکل بوده و به دلیل شکست های درمانی زیاد، درمان آن هنوز به صورت یک مشکل باقی مانده است. موثرترین درمان آنتی بیوتیکی برای بروسلوز ترکیب داکسی سیکلین با ریفامپین می باشد اما این رژیم نیز دارای مضراتی است که شامل عود های مجدد و سمیت، به خصوص در کودکان و زنان باردار می شود. مطالعات نشان داده اند که نانو ذرات نقره دارای فعالیت ضد میکروبی شدیدی علیه برخی از باکتری ها هستند. هدف از این مطالعه، مقابله با بروسلا ملی تنسیس 16M با استفاده از کونژوگه داکسی سیکلین و نانو ذرات نقره می باشد. کونژوگه داکسی سیکلین و نانو ذرات نقره تهیه شد و اثر آن بر روی بروسلا ملی تنسیس 16M با روش انتشار چاهکی در محیط مولر هینتون آگار بررسی شد. حداقل غلظت مهار کننده رشد MIC و حداقل غلظت کشنده باکتری MBC کونژوگه داکسی سیکلین و نانو ذره نقره با روش ماکرو دیلوشن در محیط مولر هینتون براث تعیین گردید. هم چنین اثر ضد باکتریایی نانو ذرات نقره در مدل حیوانی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج بررسی های شرایط آزمایشگاهی نشان داد که کونژوگه داکسی سیکلین و نانو ذرات نقره اثر ضد میکروبی بسیار بهتری از داکسی سیکلین و نانوذرات نقره روی باکتری بروسلا ملی تنسیس 16M دارد. در مدل حیوانی نیز اثر کونژوگه نانو ذرات نقره و داکسی سیکلین بسیار چشمگیر بود. نتایج این مطالعه نشان داد که کونژوگه داکسی سیکلین و نانو ذرات نقره اثر هم افزایی بر روی هم دارند و می‌تواند در درمان بروسلوز مورد توجه قرار گیرد.

نویسندگان

محسن اجلی

دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، گروه میکروبیولوژی، زنجان، ایران

حامد علیزاده

دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، باشگاه پژوهشگران جوان، زنجان، ایرا

زهرا حیدری

دانشجوی دکتری بیوشیمی، دانشکده علوم پایه دانشگاه گیلان، رشت، ایران

حسین حمزه ای

دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، گروه میکروبیولوژی، زنجان، ایران