بررسی ایزوترم‌های جذب برای حذف فلز سنگین (II) Ni از محلول‌های آبی با استفاده از زغال فعال تهیه شده از پوست میوه بلوط

وجود فلزات سنگین در منابع آب از مشکلات مهم زیست محیطی بسیاری از جوامع است. افزایش آلودگی آب‌های سطحی و زیرزمینی به فلزات سنگین، یافتن راه حل‌هایی با حداقل اثرات زیست محیطی را برای حذف آن ها ضروری می‌سازد. تا کنون روش‌های مختلفی برای حذف این فلزات مورد توجه قرار گرفته است، که استفاده از جاذب‌های ارزان قیمت از جمله این روش‌ها به شمار می‌رود. در این مطالعه ایزوترم های جذب برای حذف نیکل از محلول های آبی بررسی شد. آزمایش‌ها برای تعیین مقادیر مطلوب جرم جاذب (0.05 گرم)، زمان تماس (40 دقیقه)، pH (9) و غلظت بهینه (ppm ١٠٠) انجام شد برای این که رفع آلودگی فلز از محلول های آبی آلوده بهتر صورت گیرد. نتایج توسط معادلات لانگمویر، فروندلیچ، هالسی، تمکین و هاکینز- جورا در دماهای مختلف مورد تحلیل قرار گرفت و پارامترهای ویژه برای هر ایزوترم جذب تعیین شد. نتایج نشان داد که داده‌های تجربی به این ترتیب با ایزوترم ها تطابق دارند: لانگمویر> تمکین> هالسی> فروندلیچ>> هاکینز- جورا.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، حذف ، ایزوترم ، (II) Ni ، جذب