بررسی اثر نانوکریستال های ZIF-8 در عملکرد و خاصیت ضدگرفتگی غشاهای نانوکامپوزیتی پلی وینیلیدن فلوراید

در این کار پژوهشی ، نانوکریستال های ZIF-8 به روش همرسوبی سنتز شدند و برای ساخت غشاهای نانوکامپوزتی پلی وینیلیدن فلوراید مورد استفاده قرار گرفتند. نانو کریستال های سنتز شده با استفاده از آنالیزهای XRD و SEM مورد شناسایی قرار گرفتند. غشاهای نانوکامپوزیتی ZIF-8/PVDF به روش وارونگی فاز ساخته شدند و با آنالیز SEM مورد شناسایی قرار گرفتند. باافزودن نانوکریستال ها تا غلظت 0.1 درصد وزنی ، فلاکس آب مقطر از L/m2 h 149.8 به 360L/m2 h افزایش یافت. با افزایش بیشتر غلظت نانوکریستال ها ویسکوزیته محلول پلیمری افزایش میابد و باعث کاهش تخلخل سطح و اندازه حفرات میشود. درصد بازیابی فلاکس غشاها با افزودن 1 / 0 درصد وزنی از نانوکریستال های ZIF-8 با محلول پروتیین به 76 %رسید که نسبت به غشاهای اصلاح نشده 16 % افزایش داشته است.

کلیدواژه ها:

نانوکریستال های Zif-8- پلی وینیلیدن فلوراید ، اولترافیلتراسیون ، آبدوستی ، تخلخل سطحی