پتروژنز و محیط تکتونیکی گرانیتوئیدهای سعدی واقع در جنوب غرب کرمان: مقایسه ای با گرانیتوئیدهای کوه گبری

توده های گرانیتوئیدی سعدی، با سن تقریبی الیگومیوسن که در نشکیلات آتشفشانی-رسوبی ائوسن تزریق شده اند، بخشی از مجموعه ماگمایی ارومیه دختر می باشند که در جنوب غرب کرمان رخنمون یافته اند. این توده ها بر اساس مطالعات سنگ نگاری شامل مونزونیت،کوارتزمونزونیت، مونزوگرانیت، مونزودیوریت، کوارتز مونزودیوریت، گرانودیوریت و سینوگرانیت می باشند. بافت اصلی آنها دانه ای و به میزان کمتر پورفیریتیک با زمینه اینترگرانولار و یا جریان یافته است. دیگر بافت های فرعی نظیر گرانوفیری، میکروگرافیکی وآنتی راپاکیوی نیز در آنها مشاهده می شوند. در مقایسه با گرانیتوئیدهای نوعAکوه گبری، گرانیتوئیدهایسعدی متاآلمینیوس تا کمی پرآلمینیوس، کالک آلکالن پتاسیم بالا و متعلق به هردو نوعA و Iمی باشند. افزایش درجه اشباع از آلومین در برخی از نمونه های گرانیتوئیدهای سعدی میتواند به علت تفریق هورنبلند و یا محتویات متفاوت آب در سنگ مادر در هنگام ذوب بخشی بوده باشد. با توجه به وجود گرانیتوئیدهای تیپ A و I در منطقه سعدی، محیط تکتونیکی کششی پس از کوهزایی در خاتمه فرورانش نئوتتیس برای منطقه مذکور پیشنهاد می شود. این احنمال وجود دارد که منشا ماگمای گرانیتوئیدهای نوعAدر ارتباط با فرایند انفصال ورقه ای یا شکستن صفحه فرورو بوده که به دنبال آن نیز ذوب بخشی پوسته تحتانی منجر به تشکیل گرانیتوئیدهای نوعI شده باشد.

کلیدواژه ها:

گرانیتوئیدهای سعدی ، انفصال ورقه ای ، صفحه فرو رو ، ذوب پوسته تحتانی