کاربرد جداسازی لرزه ای به عنوان یک روش طراحی مقاوم لرزه ای بر مبنای عملکرد

در روش جداسازی لرزه ای، سازه بر روی تکیه گاههایی که قابلیت تغییرشکل جانبی زیادی دارند قرار میگیرد. در صورت وقوع زلزله، عمده تغییرشکلها در تکیه گاه رخ داده و سازه مانند جسمی صلب با تغییرشکل های کوچکی ارتعاش میکند. نصب جداگر باعث افزایش زمان تناوب و میرایی سازه میگردد و بدین ترتیب بجای تقویت ظرفیت باربری سازه، نیاز لرزه ای کاهش مییابد. . به عبارت ساده تر، به جای آنکه نیروی زلزلهوارد سازه شده و تمهیداتی برای مقابله با آن در نظر گرفته شود، از ورود نیروی زلزله به سازه جلوگیری می شود و نیروی زلزله در تراز جداساز میرا می شود. در این مقاله ابتدا به مقایسه سازه های با تکیه گاه های ثابت و جداسازی شدهی لرزهای و سپس به معرفی انواع سیستم های جداسازی مرسوم میپردازیم. در انتها به روش طراحی مقدماتی چنین سیستم هایی اشاره میکنیم

کلیدواژه ها:

میراگر ، ویسکوز ، پاسخ لرزه ای سازه ، بلبرینگ ، شتاب حداکثر زمینPGA