معماری وشهرسازی دردوران اکسپرسیونیسم

معماری در دنیای امروز همچون ادوار گذشته از مهمترین ارکان هر جامعه ای محسوب می شود. رشد روز افزون جمعیت همراه با توسعه تکنولوژی سبب افزایش ساخت و ساز در سراسر جهان شده است. ولی با یک نگاه می توان فهمید که این معماری فاقد هویت و مفهوم است و هدف آن صرفا رفع نیاز جوامع بشری است. در صورتی که می توان با کمی مطالعه و بررسی آثار پیشگامان، علاوه بر شکوفا سازی هرچه بیشتر خلاقیت هنرمندان، به مفهوم سازی و هویت بخشی آثار هنری کمک کرد. این بررسی ها ضمن رفع نیاز جوامع و هویت بخشی به آثار هنری از جمله معماری، الگوهایی را به دست می دهد که با نمایان سازی نکات مثبت و منفی آن ها میتوان از آن در طراحی های آتی استفاده کرد. بررسی معماری و شهرسازی در دوره های تاریخی بگونه ای می باشند که برای شناخت آنها باید مطالعه ای جامع وهمه جانبه درزمینه های گوناگون انجام داد؛ اینطور بنظر می رسد که گسترش تاریخی ، پدیده های علمی، پدیدهای فلسفی، پدیده های هنری و نظریه ها و فرم های ساختمانی از جمله مهمترین این زمینه ها هستند که به شناخت و درک همه جانبه ی معماری و شهرسازی کمک کند. باتوجه به اهمیت این شناخت در درک معماری، ضروری است که با معرفی همه جانبه دوره اکسپرسیونیسم 1،تحقق این شناخت را امکان پذیر سازیم. چارچوب نظری این تحقیق براین موضوع تاکید دارد که عواملی چون تاریخ، پدیده های علمی، فلسفی، هنری و نظریه ها و فرم های ساختمانی نقش بسزایی برفهم معماری وشهرسازی در دوره اکسپرسیونیسم دارند. روش تحقیق این پژوهش، روش تاریخی تفسیری می باشد. به این ترتیب که ابتدابه بررسی تاریخی درزمینه های: فلسفه، هنر، علم، نظریه ها و فرم های ساختمانی و گسترش تاریخی در عرصه یمعماری و شهرسازی در دوران اکسپرسیونیسم خواهیم پرداخت، سپس نتابج حاصله مورد تفسیر و ارزش یابی قرار خواهند گرفت. با توجه به موضوع پژوش جامعه آماری، آثار موجود معماران و هنرمندان در اروپا و به خصوص کشور آلمان، در نظرگرفته شده است. به فراخور موضوع نمونه برداری بر اساس منابع موجود متشکل ازکتابها، مقالات و سایت های اینترنتی، در این باره صورت گرفته است. روش گردآوری اطلاعات اسنادی می باشد.

کلیدواژه ها:

اکسپرسیونیسم ، هنر انتزاعی ، آبستره ، هنر نو ، قرن بیستم