بررسی آبشستگی در پای موجشکن های قائم به وسیله امواج ایستاده با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی

سازه های با دیواره عمودی از متداولترین سازه های حفاظتی هستند که برای حفاظت ساحل از نیروهای امواج ساخته می شوند که موجشکن های قائم در مناطق عمیقتر که امواج بصورت ناشکنا به آنها می رسند و هنگامی که این امواج تصادفی به دیواره برخورد می کنند یک موج برگشتی به سمت دریا ایجاد شده که اضافه شدن امواج تابشی و بازتابشی برهم باعث بوجود آمدن امواج ایستاده می شود. آبشستگی یکی از مهمترین علل خرابی درموجشکن های قائم می باشد که سالیان گذشته به صورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است براساس مطالعات آزمایشگاهی، فرمولهای تجربی مختلفی برای پیش بینی آبشستگی در مجاورت موجشکن ها ارائه گردیده که هر کدام در محدوده خاصی قابل کاربرد می باشند. دراین مقاله از شبکه های عصبی مصنوعی که یکی از ابزار محاسبات نرم محسوب می شوند برای پیش بینی عمق آبشستگی استفاده شده است نتایج این مطالعه نشان می دهد که میزان تیزی موج و عدد (H/h) در قالب اندرکنش امواج با سازه موثرترین پارامترها در تعیین میزان و الگوی عمق آبشستگی در مجاورت موجشکن های قائم می باشند که نتایج خیلی بهتری به نسبت فرمولهای تجربی به ما ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

امواج ایستاده ، موجشکن های قائم ، شبکه های عصبی مصنوعی ، اندرکنش امواج با سازه