مدلسازی تأثیر ترانزیت کالا بر رشد ارزش افزوده بخش حمل ونقل دریایی کشور

حملونقل دریایی به جهت صرفهجوییهایی که در هزینهها دارد، اهمیت بیشتری داشته و اساس حملونقل جهان را تشکیل میدهد. همچنین باتوجه به افزایش تجارت جهانی و تعدد بنادری که بتوانند امکانات و خدمات مورد نیاز بندری و دریایی را به کالاهای ترانزیتی ارائه دهند، می تواند به رونق بازار ترانزیت کالا از کشور و در نتیجه افزایش در آمدهای ناشی از آن منجر شود. در این مقاله نقش توسعه ترانزیت کالای نفتی و غیر نفتی در بخش حمل ونقل دریایی بر رشد اقتصادی بخش حمل ونقل دریایی کشور مورد بررسی قرار گرفته است. برای تخمین مدل از الگوهای خودرگرسیون برداری استفاده شده است. ابتدا مرتبه جمعی بودن متغیرهای الگو و سپستعداد وقفه های بهینه، مشخص می شوند. در گام بعدی، تعداد بردارهای هم انباشتگی الگو تعیین شده و در نهایت، مدل مورد نظر، مورد برآورد تجربی قرار می گیرد. همچنین جهت بررسی چگونگی تغییرات متغیر ترانزیت کالای نفتی و غیر نفتی در بخش حمل ونقل دریایی بر رشد اقتصادی بخش حمل ونقل دریایی کشور، روش تجزیه خطای پیش بینی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

توسعه ترانزیت ، حمل ونقل دریایی ، مدل خودرگرسیون برداریVAR ، تجزیه واریانس