بررسی اثر افزودن عامل سیلانی تری متوکسی وینیل سیلان به رزین وینیل استر جهت اصلاح و بهبود خاصیت چسبندگی الیاف به هسته در کامپوزیتهای ساندویچی

در این پژوهش اثر افزودن عامل سیلانی تری متوکسی وینیل سیلان به رزین وینیل استر جهت اصلاح و بهبود خاصیت چسبندگی الیاف به هسته در کامپوزیت ساندویچی مورد بررسی قرار گرفت برای این منظور از 2/5 درصد وزنی عامل سیلانی در آمیزه ی رزین وینیل استر و سیستم پخت استفاده گردید پس از آن ازمون پوسته شدن بر روی نمونه های ساخته شده با الیاف شیشه و هسته بالسا انجام پذیرفت. همچنین جهت بررسی تاثیر عامل سیلانی بر سایر خواص رزین آزمونهای تعیین دمای تغییر شکل رزین پخت شده سختی سنجی در مقیاس بارکول و کشش برای نمونه های رزین اصلاح نشده و اصلاح شده با عامل سیلانی انجام پذیریت. نتایج نشان دهنده ی آن بود که افزودن عامل سیلانی سبب افزایش دمای تغییر شکل و استحکام کششی رزین اصلاح شده می شود همچنین وجود عامل سیلانی در رزین به مقدار جزیی سبب کاهش سختی سطح رزین اصلاح شده می شود که ناشی از مهاجرت مقداری از عامل سیلانی به سطح و کاهش جزیی در دانسیته ی اتصالات عرضی رزین اصلاح شده در حین واکنش های پخت می باشد همچنین نتایج آزمون پوسته شدن نشان داد که افزودن عامل سیلانی به واسطه ی تشکیل لایه ی میانی قوی میان الیاف و سطح هسته سبب افزایش چسبندگی الیاف به هسته در کامپومزیت های ساندویچی می شود.

کلیدواژه ها:

تری متوکسی (وینیل) ، سیلان ، وینیل استر ، کامپوزیتهای ساندویچی ، سختی بارکول ، آزمون کشش