ارزیابی الگوها و مقایسه شاخص های اثرات آرام سازی ترافیک در شبکه معابر شهری با اولویت حمل و نقل و توسعه پایدار

مهمترین کارکرد شهرها را می توان تأمین محیط قابل زندگی برای انسان های ساکن درآن عنوان کرد. سایر اهداف و برنامه ها از جمله حمل و نقل نیز بایستی با لحاظ کردن این هدف در راستای تلاش برای بهبود کیفیت زندگی شهری و به عبارتی دیگر ایجاد توسعه پایدار شهری باشد. متأسفانه امروزه حمل و نقل شهری و پیامدهای همراه آن موجب تنزل کیفیت زندگی انسان ها در شهرها شده اند. تصادفات و مسائل مرتبط با آن از جمله چالش های بزرگی است که حمل و نقل، به جامعه شهری امروز تحمیل کرده است. آرام سازی از جمله راهکارهای مؤثر در افزایش سطح ایمنی، کاهش تعداد و شدت تصادفات در معابر شهری است. علاوه بر کاهش تعداد و شدت تصادفات، روش های مختلف آرام سازی اهداف دیگری از جمله: کاهش میزان تخلفات، افزایش ایمنی عابران و دوچرخه سواران، ایجاد رفتار صحیح در رانندگان، کاهش سرعت وسایل نقلیه، کاهش تداخل و برخورد میان استفاده کنندگان از معابر، کاهش تقاضا را نیز دنبال می کند. در این پژوهش چارچوبی به منظور بررسی ارتباط متقابل بین طرح های مختلف آرام سازی و توسعه پایدار شهری، همچنین ارزیابی و مقایسه تجهیزات آرام سازی متناسب با شرایط موجود ارائه شده است. بر این اساس در ابتدا شاخص های مناسبی که بتواند اثرات متقابل مذکور را سنجش نماید، تعیین شده و سپس بر پایه این شاخص ارتباط آرام سازی و توسعه پایدار شهری به صورت مقایسه جدولی بررسی می گردد.

کلیدواژه ها:

آرام سازی ، توسعه پایدار ، اصلاح هندسی معابر