بررسی تاثیر حمله حفره سیاه بر عملکرد پروتکل های مسیریابی AODV،DSR و روش های جلوگیری از آن در شبکه های سیار موردی

شبکه های سیار بی سیم موردی متشکل از تعدادی گره های بی سیم متحرک است که قادر هستند بدون هیچ گونه زیر ساخت شبکه یا مدیریت متمرکزی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. مسیریابی امن در این نوع از شبکه ها به دلیل وجود گره های مخرب با چالش روبروست. گره های مخرب بسته های داده ارسال شده را دور می ریزند و به گره همسایه ارسال نمی کنند. حمله حفره سیاه در این شبکه ها شامل انتشار دروغین مسیری کوتاه توسط گره مهاجم، جذب ترافیک شبکه به طرف خود، و دور ریختن بسته ها است. این مقاله تاثیر حمله حفره سیاه روی شبکه های سیار موردی که از پروتکل های مسیریابی AODV و DSR استفاده می کنند را مورد توجه قرار می دهد. نتایج شبیه سازی ها نشان می دهند که تاثیر حمله حفره سیاه بر عملکرد پروتکل AODV بیشتر است در نتیجه تحویل بسته های داده را با مشکل مواجه می کند.

کلیدواژه ها:

شبکه سیار موردی ، حمله حفره سیاه ، تشخیص حمله حفره سیاه ، گره مخرب ، امنیت مسیریابی ، امنیت AODV