هنر مهندسی در الهام از طبیعت، مبتنی بر رویکرد سازه ای در معماری بیونیک

با پیشرفت تکنولوژی، معماری همساز با طبیعت و الهام گرفته از طبیعت به ویژه در سازه معماری به عنوان یکی از دغدغه های معماران امروزی مورد توجه ویژه قرار گرفته است، بشر در طول تاریخ در دامان طبیعت زیسته و با همزیستی در کنار آن متحول و متکامل شده است و مهندسی نیز از زمانی آغاز می شود که بشر از مواد اطراف و چیزهایی که پیرامونش را در بر می گیرد برای ادامه زندگی و بهتر زیستن استفاده کرده و با پدید آوردن و سازندگی، با طبیعت پیرامون خودش همگام و هماهنگ شود. یکی از رویکردهایی که همواره پاسخگوی این هماهنگی بوده معماری بیونیک می باشد به طوری که مستقمیا به سراغ طبیعت رفته و در خصوص طبیعت فکری کرده و راه حلی برای هر مشکلی پیدا کرده است پس این سوال مطرح می گردد که معماری بیونیک به چه صورت با الهام از سازواره های طبیعی پاسخگوی سازواره ها در معماری بوده است و همچنین راه حل های ساختاری الهام گرفته از طبیعت به چه صورت می تواند به ساخت و سازهای فنی جهت بدست آوردن حداکثر کارآمدی ساختاری، تبدیل گردد لذا این پژوهش که از نوع توصیفی- تحلیلی است با مطالعه اسنادی و کتابخانه ای و تحلیل نمونه های موردی این نتیجه حاصل گردید که؛ استفاده از تیوری بیونیکی، به یک بنای ساخته شده توسط بشر، ظاهری طبیعی داده و سازه ای موثر از لحاظ هزینه با بهترین کارایی را فراهم می کند بنابراین، یک ساختار بیونیکی یک جایگزین بادوام را نسبت به ساخت سنتی یک ساختمان ارایه می دهد.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی ، طبیعت ، بیونیک ، سازواره های طبیعی ، معماری بیونیک