تغذیه درمانی، راهبردی سریع در درمان بی اشتهایی عصبی

مقدمه: این مقاله یک دید کلی از جایگاه فعلی علم تغذیه و رژیم درمانی، در زمینه اختلالات خوردن را فراهم می کند و به ارائه راهنمایی در ارزیابی وضعیت تغذیه ای، مداخلات تغذیه ای، نظارت و تحلیل و ارزیابی اطلاعات و داده ها در این زمینه می پردازد.بی اشتهایی عصبی که بی اشتهایی نیز نامیده می شود، شکلی از اختلالات خوردن می باشد که می تواند به طور بالقوه حیات فرد را به خطر بیندازد. این بیماری با علایمی نظیر خود-گرسنگی، اختلالات روانی و کاهش وزن بیش از حد، مشخص است. تشخیص این اختلال هنگامی صورت می گیرد که وزن فرد، 15 درصد کمتر از حالت ایده آل باشد. بیش از 5 ملیون نفر از آمریکایی ها از اختلالات خوردن رنج می برند. تحقیقات نشان می دهند که %85 اختلالات خوردن در سنین نوجوانی آغاز می شود.روش: با جست و جوی کلید واژه های بی اشتهایی عصبی و تغذیه درمانی در پایگاه اطلاعات SID، تعداد 25 مقاله به عنوان منبع برای این مقاله مروری مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: خطر ابتلا به بی اشتهایی عصبی در بازیگران، هنرمندان و ورزشکارانی که مبادرت به ورزش هایی می کنند که مسئله وزن و ظاهر در آن ها از اهمیت خاصی برخوردار است، مثل کشتی و بوکس و ژیمناستیک، به مراتب بالاتر از بقیه افراد است. مراقبت های اورژانسی برای افراد مبتلا در شرایط حاد و وخیم نظیر کم آبی، سوء تغذیه، نارسایی های کلیوی یا ضربان قلب نامنظم، که ممکن است حیات فرد را به خطر بیندازند، لازم است. درمان این بیماری نیاز به یک تیم درمان در زمینه روانشناسی، تغذیه و دارو درمانی، دارد.نتیجه گیری: متخصصین تغذیه، عضو اساسی تیم درمان برای اختلالات خوردن می باشند و مداخلات به گونه ای طراحی می شود که هدف اصلاح الگوهای غذایی، آموزش اهمیت تغذیه و پیگیری یک رژیم غذایی سالم در بیماران، باشد. برای مثال رژیم غذایی باید به گونه ای آغاز گردد که افزایش با 30 الی 40 کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم ماده ی غذایی در روز شروع شده و به 70 الی 100 کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم ماده غذایی برسد تا در نهایت منجر به افزایش وزن بیمار به میزان 1کیلوگرم در هفته شود. در همین زمینه، ارائه رژیم غذایی مدیترانه ای به بیماران، با فواید محسوسی همراه بوده است.

کلیدواژه ها:

بی اشتهایی عصبی ، تغذیه درمانی