مکان سنجی استفاده از انرژی های تجدید پذیر بیوگاز در توسعه روستایی ایران مطالعه موری منطقه پارس آباد استان اردبیل

انرژی، یک نیاز اساسی برای استمرار توسعه اقتصادی، تدارک و تأمین رفاه وآسایش زندگی بشری است.روند صعودی مصرف انرژی ، با وقوع انقلاب صنعتی آغازشده وبا شتاب بیشتری ،ادامه دارد. در کشور ایران نزدیک به 26 درصد مصرف انرژی کشور در بخش مسکن صورت میگیرد که در این میان مسکن روستایی نیزبخش قابل توجهی از مصرف انرژی در کشور را به خود اختصاص داده است.خصوصیات کالبدی مسکن روستایی همراه با دیدگاههای سازگار با محیط زیست و همسوشدن با طبیعت و محیط در آستانه قرن بیست و یکم ما را بر آن میدارد که نیازهای انرژی این حوزه را نه با روشهای مخرب محیط زیست بلکه با روشهاییهمسو با محیط و متناسب فیزیک مسکن روستایی است به پیش ببریم . در انرژیرسانی به روستاهای کشور باید ویژگیهای منطقهای را مورد توجه قرار داد و این کار مبتنی بر الگوهای کلی نیست.زیرا انرژیهای نو تابع شرایط محلی میباشند و در سطح کلان برای تمام روستاهای کشور نمیتوان مدل یکپارچهای ارائه کرد.باید در هر منطقه از نوع انرژی که برحسب شرایط طبیعی و اقلیمی از اولویت بیشتری برخوردار است استفاده نمود.در این مقاله با توجه به پتانسیل بالای انرژیهای نو،نقش استفاده از انرژی بیوگاز در تأمین انرژی روستایی و بهبود بهداشت روستاها و تولید کود غنی شده برای کشاورزی در روستاهای منطقه پارس آباد استا ،امکانسنجی و مزایای بهره برداری استفاده از آن مورد بررسی قرارگرفته است

کلیدواژه ها:

بحران انرژی ، انرژی های تجدید پذیر ، بیوگاز ، بیو ماس