تأثیر آموزش معماری در پیشبرد توسعه معماری پایدار

عملکردهای نامناسب انسان، امروزه زمین را به ورطه ی نابودی کشانده است و به کره زمین صدمات جبران ناپذیری وارد کرده که بخش عمده ای از این مسائل مربوط به عدم استفاده صحیح از منابع انرژی است. متخصصان انرژی بر این باورند که با استفاده از انرژی های پاک )انرژی های تجدید پذیر( میتوان موجبات نجات زمین را فراهم آورد، برای این منظور می بایست اصول معماری پایدار را رعایت کرد.واژه پایداری در بسیاری از محافل علمی و حتی غیر علمی مورد توجه قرار گرفته است مفهوم پایداری برای نخستسن بار در سال 1977 توسط کمیته جهانی گسترش محیط زیست تحت عنوان رویارویی بانیازهای عصر حاضر بدون به مخاطره انداختن منابع نسل آینده برای مقابله به نیازهایشان مطرح گردید و هر روزه بر ابعاد و دامنه آن افزوده میشود تا استراتژیهای مناسبی پیش روی جهانیان قرار گیرد. ا ز این رو پایداری در ساخت و ساز مفهوم قابل توجهی است که چنین تعریف می شود: مدیریت یک محیط پاک و سالم بر اساس بهره برداری از منابع طبیعی و اصول اکولوژیکی. مدارس معماری سعی بر آن دارند تا با آموزش های خود در پیشبرد معماری پایدار )انرژی های نو( با حفظ اصول اخلاقی ارزش ها و مهارت ها گامی مثبت بردارند. همچنین در این راستا برای پایه ای کردن این هدف، باید معماری پایدار را به عنوان یکی از ارکان آموزش معماری امروز، در نظر گرفت و مدارس معماری چه به لحاظ ساختار آموزشی و چه به لحاظ کالبدی نقش بسزایی در شکل گیری این تفکر ایفا می نمایند. لذا در تحقیق مورد نظر سعی بر آن شده است که پس از بررسی های مفهوم و سابقه معماری پایدار همچنین مفهوم آموزش به بررسی آموزش معماری در عصر حاضر ایران پرداخته شود و در ادامه به روند آموزش معماری پایدار در دانشگاه ها با تحلیل سر فصل دروس مرتبط پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، معماری پایدار ، آموزش معماری