بررسی عوامل تحول الگوهای سنتی مسکن در تقابل با معماری معاصرایران

طراحی هرگونه ابزاری که عملکرد آن در جهت رفع نیازها و خواسته های بشری باشد، تابع شرایط مکانی و زمانی زندگی انسان و نوع جهان بینی طراح آن ابزار است. با این پیش فرض که مسکن را جزو ابزارهای مهم زندگی در جهت رفع نیازهای مادی و معنوی انسان میدانیم، طراحی الگوی مسکن نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد و در هر دوره زمانی شاهد تفاوتهای این الگوها و تنوع آنها در مکانهای مختلف هستیم. اما اینکه، این الگوها در معماری معاصر چه جایگاهی دارند و تحت تاثیر چه عواملی تحول یافته اند، و چه تاثیرات مثبت و منفی در مفهوم خانه،طراحی آن و کاربردآن بوجود آورده اند، مورد بحث این مقاله می باشد. این تحقیق با شفاف ساختن مفاهیم خانه،الگو و الگوی سنتی خانه و بررسی نمونه هایی از الگوی سنتی و معاصر مسکن در ایران انجام گرفته و نهایتا به تبیین نقش معمار بعنوان خالق این الگوها در ابعاد بومی، سیاسی، علمی، عملکردی و اقتصادی می انجامد.

کلیدواژه ها:

مفهوم خانه ، الگوی مسکن ، سنت ، نوگرایی ، نقش معمار