استفاده ازدانش بیونیک در معماری پایدار

معماری پایدار به معنی یک فرآیند است که می تواند تکرار شود. پایداری یک مفهوم است که بیشتر به عنوان اندازه ارزش یک روش به کار برده میشود. روشی که با نیازهای حفاظتی معاصر از طریق یک رفتار تکرارپذیر و بادوام مواجه میگردد. بنابراین در اینجا روی فرآیند به اندازه محصول نهایی توجه میشود. معماری پایدار به طور قطع تشخیص می دهد که محصول نهایی در اثر گذشت زمان ممکن است فرسوده شود و یا نیاز باشد که جایگزین گردد. ولی فرآیندی که ماندنی وقابل دوام بر جا میماند را نیز تشخیص میدهد و آن فرآیند میتواند تجدید شود و یا دوباره تکرار شود، بدون خرابیهای غیرضروری محیط و منابع و... بیونیک درواقع دانشی است که مسایل فنی را از راههای زیستی حل میکند، در بیونیک، تحقیق فقط به یک رشته خاص علمی محدود نمیشود، اگر چه خود بیونیک هنوزبعنوان یک علم نوپاست، اما فعالیت بیونیکوانان را میتوان در حوزه علوم کاربردی مطرح کرد که همچون رابطی پدیدههای گوناگون را با الگوهای زنده مقایسه میکنند، بعبارتی دیگر برای هر پدیده، الگوی زندهائی مییابند . در این تحقیق به بررسی استفاده از دانش بیونیک در معماری با بررسی تاثیر در پایداری آن با استفاده از این تکنولوژی پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، بیونیک ، سلولهای زنده