دسته بندی سیاست های بازیافت در معماری و تطبیق آن با شرایط اجرایی درایران

سالانه میلیونها تن زباله در کشورها ی مختلف جهان تولید میشود و هر کشور به روشی موضوع را مدیریت میکنند؛ در آمریکای شمالی ) آمریکا و کانادا (سیاست اصلی بر بازیافت پسماندهای خشک ارزشمند، کمپوست، دفن و تولید انرژی استوار است. در جامعه اروپا و همچنین ژاپن سیاست اصلی بر بازیافتپسماندهای خشک ارزشمند، زباله سوز و تولید انرژی از آن استوار بوده و دفن پسماندهای قابل بازیافت )مواد و انرژی( ممنوع می باشد. در سایر کشورهای جهان نیزبر حسب مورد، ترکیبات مختلفی از شیوه های مدیریت نظیر بازیافت، دفن و زباله سوزی استفاده میگردد . پایان پذیری منابع معدنی و انرژی ،تخریب محیط زیست انسانی از یک سو و مشکلات ناشی از انباشت زباله ها که در حال و آینده از سویی دیگر بازیافت را بعنوان راه حل جدی پیش روی برنامه ریزان شهری قرار داده است. از آنجایی که بخش قابل توجهی از پسماندهای شهری را نخاله های ساختمانی تشکیل می دهند بازیافت در بخش ساختمان نیز یکی از مقوله های مهم در صنعت ساختمان بشمار می آید که در کشور ما برعکس سابقه ی تاریخی معماری؛ بوم آوردی؛ مغفول مانده است. مقاله ی حاضر سعی در دسته بندی بازیافت در معماری و تطبیق آن دسته بندی با شرایط اجرایی در ایران خواهد پرداخت

کلیدواژه ها:

بازیافت ، پسماند ، محیط زیست ، بوم آوردی