بررسی امنیت محیطی در فضاهای شهری از دیدگاه زنان بر پایه رویکرد CPTED مطالعه موردی:پارک قدس اردبیل

ارتقای امنیت محیطی بر اساس ادراک افراد از محیط پیرامونشان در راستای بهبود کاربرد فضاهای شهری از مهم ترین رویکردهایی است که جوامع بشری در زمینه علوم اجتماعی، مدیریت و طراحی محیط به آن توجه دارند. از امنیت به عنوان دریافت عینی و ذهنی یاد می شود و ادراک آن در مردان و زنان متفاوت است و این دریافت ها بر اساس ساختار و چیدمان محیط متفاوت است و در کارایی محیط تأثیر دارد، بنابراین برای افزایش امنیت بایدمعیارهایی برای طراحی فضای شهری در نظر گرفت.رویکرد CPTED تأکید دارد، در واقع این رویکرد علاج واقعه را » کاهش جرائم توسط طراحی محیط « برقبل از وقوع می داند. البته در قوانین این رویکرد به عامل جنسیت کمتر پرداخته شده است، چرا که این قوانین بر پایه رفتارهای جوامع غربی شکل گرفته اند.هدف از این تحقیق مشخص نمودن معیارهایی است که به احساس امنیت در رابطه با زنان می پردازد، هر چند که این دریافت ها ممکن است ذهنی بوده و وقوع خارجی نداشته باشند.در پژوهش حاضر میزان مراجعه افراد در مقاطع مختلف در سطح پارک قدس اردبیل اندازه گیری شده است و می توان براساس آن به میزان تفاوت حضور زنان و مردان در قسمت های مختلف پارک پی برد.هم چنین بر پایه پرسش نامه ای بر پایه رویکرد CPTED از زنانخواسته شد که زمینه های کاهش احساس امنیت را در فضاهای شهری)پارک قدس اردبیل( شرح دهند.نتایج پژوهش حاصل نشان می دهد که در کشورهایی که فرهنگ و ساختار مذهبی و اعتقادی عمیق تری وجود دارد،باید رویکرد CPTED معیارهای جزئی تری را در ارتباط با زنان در شاخص های طراحی محیط لحاظ نماید تا احساس امنیت محیطی در بخش های مختلف فضای شهری به ویژه پارک ها و فضاهای گردشگری برای زنان تأمین شود تا به راحتی بتوانند از فضاهای مختلف استفاده نمایند

کلیدواژه ها:

احساس امنیت محیطی ، رویکرد CPTED ، دیدگاه زنان ، پارک قدس اردبیل