بررسی عوامل مختلف بر راندمان تثبیت مواد رنگزای راکتیو با گروههای عاملی مختلف بر روی کالای پنبه ای

رنگراهای راکتیو به دلیل برقراری پیوند کوالانسی با کالاهای سلولزی و در نتیجه ایجاد ثبات های بالا از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند. رنگزاهایی با گروه های فعال بر پایه تری کلروتری آزین و وینیل سولفون از مهمترین رنگزاهای راکتیو هستند. در این پژوهش اثر عوامل مؤثر بر راندمان تثبیت رنگزاهای باگروه های فعال متفاوت مورد بررسی قرار گرفت و عواملی چون دمان، الکترولیت ، pH و L:G جهت حصول حداکثز راندمان تثبیت، بهینه گردید. براساس نتایج رنگزای Red 43 با یک عامل فعال مونو کلروتری آزین MCT علیرغم میزان رمقکشی بالا به دلیل قدرت پایین گروه فعال از میزان تثبیت پایینی برخوردار است و رنگزاهای دو عامله Red 120 با دو گروه فعال MCT و تک عامله Blue19 با گروه فعال وینیل سولفون VSمیزان تثبیت تقریبا مشابهی را نشان می دهند. بنابراین مشاهده میشود که علاوه بر نوع و تعداد گروه فعال، ساختار مولکولی رنگزا به دلیل تأثیرش در رمق کشی نیز باید مورد توجه قرارگیرد.

کلیدواژه ها:

رنگزای راکتیو ، مونوکلرو تری آزین ، وینیل سولفون ، رنگزای دو عامله و راندمان تثبیت