بررسی اثر پرتو دهی لیزر بر برخی خصوصیات هندسی و مکانیکی پارچه های یک شانه و دو شانه ی حلقوی تاری

در این پژوهش از لیزر دی اکسید کربن استفاده شده است. نمونه های حلقوی تاری شامل: بافت تریکو،لاکنیت، لاکنیت معکوس، یک شانه حلقه بست و باز 1*3 از جنس پلی استری منظور بررسی میزان جمع شوندگی، لول شدگی، ضریب اصطکاک سطح قبل و بعد از پرتو دهی لیزر به کار گرفته شد . در انجام پرتو دهی لیزر فاصله و شدت پرتو دهی ثابت در نظر گرفته شد و پارامتر متغیر فقط نوع بافت در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش های انجام شده، نشان داد که تابش لیزر بر میزان جمع شوندگی، لول شدگی و ضریب اصطکاک ایستایی و دینامیکی نمونه ها مؤثر است. پس از پرتو دهی لیزر تمایل به لول شدگی نمونه ها و اصطکاک سطحی آن ها به میزان قابل توجهی رشد پیدا کرد. با بررسی عکس های تهیه شده از سطح نمونه ها با میکروسکوپ نوری قبل و بعد از تابش لیزر مشاهده شد که روزنه های بافت اکثر نمونه ها بسته تر گردید.

کلیدواژه ها:

لیزر دی اکسید کربن ، لول شدگی ، ضریب اصطکاک سطحی پارچه ، پارچه های حلقوی تاری