مطالعه سینتیک رنگرزی الیاف پلی لاکتیک اسید بازیافت شده از پرک ظروف پلاستیکی با رنگزای دیسپرس قرمز 167
محل انتشار: دهمین کنفرانس ملی مهندسی نساجی ایران
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 509
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NTEC10_093
تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1395
چکیده مقاله:
در حال حاضر تقاضا برای استفاده از الیاف پلی لاکتیک اسید PLA به عنوان جایگزین مناسب برای الیاف مصنوعی، روبه افزایش است. مصرف پلی لاکتیک اسید PLA در ظروف یکبار مصرف نیز با نرخ سریعی در حال رشد است، بنابراین با توجه با قابلیت بازیافت خوب این پلیمر زیستسازگار، میتوان ضایعات پلاستیکی آن را مجددا به الیاف قابل استفاده در صنعت نساجی تبدیل نمود. در این پژوهش سینتیک رنگرزی الیاف بازیافت شده از ضایعات پلاستیکی پلی لاکتیک اسید r-PLA با یک ماده رنگزای دیسپرس انتخابی C.I. Disperse Red 167 مورد مطالعه قرار گرفته است. متوسط محاسبه قدر مطلق ثابت سینتیک رنگرزی و ضرایب نفوذ در دماهای مختلف، دادههای حاصل از نتایج تجربی با رابطههای سینتیک معروفی چون، ویکر استاف ، پترسیون ، مگ گرگور و سگارا-پوانته برازش گردیدند. نتایج نشان داد با افزایش دمای رنگرزی، قدر مطلق ثابت سینتیک رنگرزی و ضریب نشست، افزایش و همچنین زمان نیمه رنگرزی، کاهش مییابد. معادله های سینتیک رنگرزی ویکر استاف و سگارا پوانته با نتایج تجربی انطباق بهتری دارد. با توجه به بالا بودن متوسط ضریب رگرسیون و روند افزایشی قدر مطلق ثابت سینتیک رنگرزی با افزایش دما، معادله ویکراستاف نسبت به سایر رابطه ها، مناسبتر تشخیص داده شد. همچنین ملاحظه گردید، مقدار ضریب نفوذ نیز با افزایش دمای رنگرزی ، افزایش یافته است.
کلیدواژه ها:
الیاف پلیلاکتیک اسید بازیافت شده ، رنگزای دیسپرس ، زمان نیمه رنگرزی ، ثابت سینتیک رنگرزی ، ضریب نفوذ
نویسندگان
شیرین بیاتی
دانشکده مهندسی نساجی، مجتمع فنی و مهندسی، دانشگاه یزد
محمدعلی توانایی
دانشکده مهندسی نساجی، مجتمع فنی و مهندسی، دانشگاه یزد