مطالعه و مدلسازی انتقال حرارت در غشاءهای تقویت شده با گرافن اکساید جهت استفاده در البسه محافظ

یکی از کاربردهای مهم هایدروژل ها استفاده آنها بعنوان غشاء های غیر متخلخل در البسه محافظ است. ضریب انتقال حرارت پایین هایدروژل ها سطح راحتی حرارتی مطلوبی مخصوصا در آب و هوای گرم فراهم نمیکنند. در این مقاله، تاثیر گرافن اکساید بر افزایش انتقال حرارت غشاهای پلیمری بررسی گردید. ابتدا مدلسازی عددی انتقال حرارت این غشاءها در شرایط اب هوایی مختلف، به روش دیفرانسیل کوادرچر انجام شد و با استفاده از دستگاه شبیه ساز دینامیکی انتقال حرارت، صحه گذاری صورت پذیرفت. سپس با درنظر گرفتن درصدهای حجمی 0 ، 0.2 و 0.4 درصد گرافن اکساید، اثر میزان گرافن اکساید بر رفتار حرارتی غشای نانوکامپوزیتی بررسی شد. نتایج تجربی نتایج حاصل از مدلسازی را تایید میکنند. همچنین با افزایش درصدهای حجمی گرافن اکساید، بطور میانگین به ترتیب رشد 38 و 75 درصدی در ضریب هدایت حرارتی نانو کامپوزیت در مقایسه با غشای پایه مشاهده می شود که میتواند در افزایش سطح راحتی البسه محافظ مورد استفاده قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

گرافن اکساید ، هیدروژل نانوکامپوزیت ، ضریب هدایت حرارتی ، دیفرانسیل کوادرچر