مطالعه تاثیر برخی از پارامترهای موثر در الکتروریسی بر ریزساختار نانوالیاف ژلاتین

الکتروریسی به منزله داشتن فرایند نسبتا آسان و امکان استفاده از مواد متفاوت، یکی از روش های موفقیت آمیز جهت تولید نانوالیاف به شمار می رود بیشتر تحقیقات بر روی الکتروریسی پلیمر های مصنوعی می باشد اما از آنجاییکه پلیمر های مصنوعی از خواص مکانیکی ضعیفی بر خوردار هستند لذا تمایل به الکتروریسی پلیمر های طبیعی همچون ژلاتین به علت خواص زیست تخریب پذیری،زیست سازگاری، آبدوستی و مقرون به صرفه بودن افزایش یافته است. از خواص برجسته ی ژلاتین میزان خاصیت آبدوستی بالای آن است که این امر، کاربرد این ماده را در زمینه های پزشکی افزایش داده است و اما از لحاظ ساختاری ،یک پلی الکترولیت ،متشکل از زنجیره های هیدروژنی و پیوند یونی است که ساختار این ماده الکتروریسی آن را نسبت به پلیمر های مصنوعی دچار مشکل کرده است. بنابراین، به منظور تولید نانو الیاف ژلاتین باید موارد بسیاری مد نظر قرار گیرد. اولین عامل موثر جهت تهیه نانو الیاف ژلاتین، انتخاب حلال مناسب است. دومین عامل بررسی پارامتر های محلول پلیمری است که تاثیر بسزایی بر روی ساختار نانو الیاف می گذارد.و در نهایت بررسی پارامتر های فرایند الکتروریسی می باشد که عبارتند از: فاصله کاری بین سوزن و جمع کننده، ولتاژ اعمالی، نرخ تغذیه و غیره. مقاله پیشرو مروری بر تهیه نانوالیاف ژلاتین و بررسی برخی پارامتر های الکتروریسی است .

کلیدواژه ها:

ژلاتین ، زیست تخرب پذیر ، کلاژن ، الکتروریسی