بررسی نانو الیاف کامپوزیتی لایه به لایه همراه با بتا تری کلسیم فسفات

مهندسی بافت ، امید فراوانی را برای بازسازی ضایعات استخوانی فراهم آورده است. داربست ، ماتریس موقتی برای رشد استخوان است که محیطی اختصاصی برای تکامل بافت فراهم می کند و باعث تسهیل چسبندگی ، رشد و تمایز سلولی می شود. در این پژوهش با استفاده از روش الکتروریسی لایه به لایه و پلیمرهای زیست تخریب پذیر، داربست های کامپوزیتی نانو لیفی شامل: پلی کاپرولاکتون، فوق جاذب هایی؛ مثل، پلی وینیل الکل و پلی وینیل پیرولیدون به همراه نانو ذره بتا تری کلسیم فسفات که شباهت به بلورهای هیدروکسی آپاتیت طبیعی در استخوان دارد تولید شد. در الکتروریسی از دو نازل که یکی شامل پلی کاپرولاکتون و پلی وینیل پیرولیدون و دیگری شامل پلی کاپرولاکتون ، پلی وینیل الکل و بتا تری کلسیم فسفات است به طور متناوب و لایه به لایه بعد از تعیین پارامترهای موثر الکتروریسی استفاده شد. بعد از تهیه داربست ، از آزمون های میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM ) ، تورم ، تخلخل ، و رفتار زیست تخریب پذیری در محلول PBS ، به منظور بررسی ویژگی ها وخواص داربستها استفاده شد که نتایج آزمون ها زیست فعالی و خواص مناسب داربست لایه به لایه را تایید می کند.

کلیدواژه ها:

الکتروریسی لایه به لایه ، بتاتری کلسیم فسفات ، پلی کاپرولاکتون ، داربست ، مهندسی بافت