تحلیل موانع بکارگیری انرژی خورشیدی در دهستان هکمتانه

سوختهای فسیلی با وجود ارائه دستاوردهای رفاهی، در حال پایان بوده و موجب ناپایداری زیستمحیطی نیز شده است. از جمله راهکارها، توجه به منابع تجدید پذیر، بخصوص انرژی خورشیدی است.فناوری خورشیدی می تواند در روستاها که بخش عمده ای از جمعیت را به خود اختصاص داده اند مورداستفاده قرار گیرد. از آنجایی که حفاظت از محیط زیست یک وظیفه ملی می باشد؛ لذا این تحقیق با هدفبررسی موانع بکارگیری انرژی خورشیدی در دهستان هکمتانه در جهت حفاظت از محیط زیست به عنوانیکی از ابعاد پایداری انجام گرفت. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها،غیرآزمایشی است. جامعه آماری تحقیق ، کشاورزان دهستان هکمتانه بود (N=34070) که از ایبن تعداد 153 نفر توسط فرمول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روایی پرسشنامه با توجه به نظرات اساتید ترویج و آموزش کشاورزی تأیید و پایایی آن نیز توسط ضریب آلفای کرونباخ (آلفا= 0/867) محاسبه گردید. یافته ها در خصوص اولویت بندی موانع بکارگیری انرژی خورشیدی نشان داد که آشنا نبودن روستائیان با مزایا و معایب فناوری انرژی خورشیدی، فقدان زیرساخت های فناورانه لازم و ضعف سیاستگذاری در این حوزه، کمبود اطلاعات و ضعف آموزش برای مصرف کنندگان فناوری، دشواری گرفتن وام برای تأمین فناوری از بانک کشاورزی، کمبود اطلاعات روستائیان در مورد با صرفه بودن برق خورشیدی یا برق شبکه، تعیین نبودن قیمت نهایی و مشخص شده برای مصرف کنندگان فناوری، عدم وجود خدمات پشتیبانی فناوری در سطح شهرستان، نبودن شرکتی برای نصب فناوری خورشیدی در منطقه، هزینه زیاد جهت خرید فناوری خورشیدی و مواجه بودن با ناهماهنگی و یا عدم وجود زنجیره عرضه فناوری های تجدید پذیر به عنوان اولویت اول تا دهم عنوان شده اند. همچنین نتایج تحلیل عاملی موانع بکارگیری انرژی خورشیدی در دهستان هکمتانه در چهار عامل اطلاعاتی- حمایتی، سیاست گذاری، فناوری- هزینه ای و نگرشی خلاصه شد که عوامل فوق 72/273 درصد از کل واریانس را تبیین می کنند.

کلیدواژه ها:

انرژی تجدید پذیر ، موانع بکارگیری ، خورشید ، دهستان هکمتانه