بررسی تاثیر کوهستانها و اراضی اقلیم منطقه ایران با استفاده از مدل اقلیمی منطقه ای: 2- بررسی تاثیر طرحواره زیر شبکه ای BATS در مدل منطقه ای RegCM

روشهای پارامتره نمودن اثر ناهمگونیهای سطح را می توان به دو روش پیوسته (با استفاده از تابع چگالی احتمالی) و گسسته تقسیم کرد. با توجه به ویژگی های خاص پارامترها نمودن گسسته، این روش بیشتر مورد استفاده مدلهای عددی قرار گرفته است. نوع خاصی از پارامترها نمودنهای گسسته روش موزاییک است. دراین روش هر سلول شبکه به N زیر سلول با ابعاد مساوی تقسیم می گردد که هر کدام از زیر سلولها دارای ارتفاع، جنس و پوشش سطحی خاص خود هستند. درواقع در این روش محاسبات مرتبط با برهمکنش حو – سطح زمین در لایه های سطحی برای هر کدام از زیر سلول ها بصورت جداگانه انجام می گیرد. طراحان مدل منطقه ای RegCM نیز که تا پیش از این طرحواره BATS جهت مدل کردن بر همکنش جو – سطح زمین بهره می جستند، اکنون با توجه به الزامات فوق از طرحواره بهبود یافته SUB-BATS استفاده می کنند. در این طرحواره که از روش موزاییک جهت بهبود طرحواره BATS استفاده می شود، علاوه بر وارد کردن اثر زیر شبکه ای جنس و پوشش سطح، اثر ارتفاع زیر شبکه ای نیز به منظور توزیع دما، رطوبت، بارش و … از شبکه درشت به شبکه زیر سطح وارد می گردد که تا پیش از این در مدلهای منطقه ای اقلیمی بی سابقه بوده است. در این مقاله با تحلیل خروجی مدل RegCM جفت شده با BATS در دو حالت، با و بدون وارد کردن اثرات زیر شبکه ای سطح، نقش ناهمگونی سطح بر شبیه سازی مدل RegCM مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

BATT ، RegCM ، ناهمگونی زیر شبکه ای ، پارامتره نمودن سطح و طرحواره های پارامتره نمودن سطح